kiem

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kiem
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘beginsel, uitloper’ voor het eerst aangetroffen in 901 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kiem kiemen
verkleinwoord kiempje kiempjes

Zelfstandig naamwoord

kiem v/m

  1. beginsel waaruit iets groeit
    • Het water was besmet met de kiemen van een dodelijke ziekte. 
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
Uitdrukkingen en gezegden
  • iets in de kiem smoren
iets elimineren voordat het een probleem wordt
Vertalingen
    1.   

Werkwoord
vervoeging van
kiemen

kiem

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kiemen
    • Ik kiem. 
  2. gebiedende wijs van kiemen
    • Kiem! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kiemen
    • Kiem je? 

Gangbaarheid
  • Het woord kiem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kiem" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. kiem op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.