keuren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
keuren	keurend
keuring	gekeurd

Uitspraak

Geluid: keuren (hulp, bestand)

Woordafbreking

keu·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
keuren	keurde	gekeurd
zwak -d	volledig

Werkwoord

keuren

overgankelijk zich een oordeel vormen over de waarde of deugdelijkheid van iets

- Zij werden eerst gekeurd voordat zij werden toegelaten.

Hyponiemen

afkeuren, bekeuren, goedkeuren, herkeuren, verkeuren

Afgeleide begrippen

herkeuring
keurbende
keurboek
keurboom
keurcompagnie
keurder
keurgenoot
keurig

keurijzer
keuring
keurkamer
keurkorps
keurlijk
keurling
keurman
keurmede

keurmedige
keurmeester
keurmerk
keurnagel
keurnoot
keurraad
keurslager
keurslijf

Vertalingen

1.zich een oordeel vormen over de waarde of deugdelijkheid van iets

Duits: prüfen ^(de)
Engels: inspect ^(en), test ^(en)

Frans: contrôler ^(fr), examiner ^(fr)
Spaans: examinar ^(es), probar ^(es), aquilatar ^(es), catar ^(es)

Zelfstandig naamwoord

keuren mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord keur

Gangbaarheid

Het woord keuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'keuren' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.