insulanus

Latijn
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van insula (eiland) met het achtervoegsel -nus.

Zelfstandig naamwoord

īnsulānus m

  1. eilandbewoner
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief īnsulānus īnsulānī
genitief īnsulānī īnsulānōrum
datief īnsulānō īnsulānīs
accusatief īnsulānum īnsulānōs
vocatief īnsulāne īnsulānī
ablatief īnsulānō īnsulānīs
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.