inspecteur

• Geluid:  inspecteur    (hulp, bestand)

• in·spec·teur

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘opziener’ voor het eerst aangetroffen in 1688 [1]
• Naamwoord van handeling van inspecteren met het achtervoegsel -eur [2]

inspecteur m

1. (beroep) iemand wiens taak het is inspecties uit te voeren

1. • Hij is inspecteur in de bouw. 

2. (beroep) een rang in de hiërarchie van de politie tussen brigadier en hoofdinspecteur

• inspecteur-generaal, inspecteurschap, inspecteursrapport

• revisor
• mannelijke vorm van inspectrice

• Het woord inspecteur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'inspecteur' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.