inspecteren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
inspecteren	geïnspecteerd
inspectie

Uitspraak

Geluid: inspecteren (hulp, bestand)

Woordafbreking

in·spec·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bezichtigen’ voor het eerst aangetroffen in 1637 [1]
afgeleid van het Franse inspecter (met het achtervoegsel -eren) [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
inspecteren	inspecteerde	geïnspecteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

inspecteren [3]

overgankelijk grondig en nauwkeurig bekijken

- De monteur inspecteerde mijn auto, maar hij kon het gebrek niet vinden.

- Hij inspecteerde de inhoud. En toen hij niets kon ontdekken dan het voedsel waarvan Nemo had gesproken gaf hij de tas met een teleurgesteld gezicht aan Nemo terug. [4]

Synoniemen

controleren, nakijken, nazien, reviseren

Afgeleide begrippen

inspecteur, inspectrice

Vertalingen

1. grondig en nauwkeurig bekijken

Engels: inspect ^(en), review ^(en)
Frans: inspecter ^(fr)

Spaans: inspeccionar ^(es), revisar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord inspecteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'inspecteren' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"inspecteren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
inspecteren op website: Etymologiebank.nl
Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
Herzen, Frank De zoon van de woordbouwer 1970 ISBN 9062805450 pagina 123

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.