inquisitie
Nederlands
Woordafbreking
- in·qui·si·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kerkelijke rechtbank’ voor het eerst aangetroffen in 1560 [1]
- [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | inquisitie | inquisities |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
inquisitie v
- een rechtbank van de Rooms-Katholieke Kerk, die was belast met de opsporing, het onderzoek en het straffen van 'ketters' (niet-christenen)
- veel joden en andersdenkenden zijn in de loop der eeuwen door de inquisitie op de brandstapel beland
Vertalingen
1. een rechtbank van de Rooms-Katholieke Kerk, die was belast met de opsporing, het onderzoek en het opleggen van straffen van ketters
Gangbaarheid
- Het woord inquisitie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'inquisitie' herkend door:
96 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.