inlijving

• Geluid:  inlijving    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɪnlɛɪvɪŋ/

• in·lij·ving

• Naamwoord van handeling van inlijven met het achtervoegsel -ing

inlijving v

1. het verplicht of gedwongen toetreden tot een groep

1. • Na deze handtekening zou zijn inlijving in het leger voltooid zijn. 

2. annexatie, een proces van het (door regel, macht of geweld) toeëigenen van grondgebied

1. • De oorlog resulteerde in de inlijving van grote gebieden die nog nooit bij die staat hadden gehoord. 

1. • De Belgische staat heeft het wettelijke recht gronden van openbaar nut, zoals wegen, in te lijven in het openbaar domein. 

2. Opname in de adelstand van een land op basis van de erkenning dat iemand in een andere staat al tot de adel behoort

• [2] annexatie

• fusie, toetreding

• Het woord inlijving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'inlijving' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.