getuigen
Nederlands
Woordafbreking
- ge·tui·gen
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘als getuige verklaren’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
- afgeleid van tijgen met het voorvoegsel ge-
- Afgeleid van getuige [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| getuigen |
getuigde |
getuigd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
getuigen
- inergatief ~ over: een veelal beëdigde verklaring afleggen ten aanzien van de ware toedracht van een zaak
- Hij zal daarover getuigen kunnen.
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
- Eén getuige is geen getuige
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord getuigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'getuigen' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.