getijde

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ge·tij·de
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘eb en vloed’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1236 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord getijde getijden
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

getijde o

  1. (astronomie) de periodieke verandering van de waterstand ten gevolge van de stand van de maan
    • In de Noordzee zijn de getijden niet zo extreem als op de Bretonse kust. 
  2. (religie) een van de acht officies die het dagritme van een klooster bepalen
    • De sext, terts en none staan bekend als de kleine getijden. 
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
  • getijdegolf
  • getijdemolen
  • getijdenbeweging
  • getijdenkracht
  • getijdenlandschap
  • getijdenmolen
Vertalingen
    1. de periodieke verandering van de waterstand ten gevolge van de stand van de maan   

Gangbaarheid
  • Het woord getijde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "getijde" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.