geschut

• Geluid:  geschut    (hulp, bestand)

• ge·schut

• In de betekenis van ‘oorlogstuig waarmee men projectielen afvuurt’ voor het eerst aangetroffen in 1285 [1]
• vervoeging van schutten: de stam met omvoegsel ge- -t, zonder -t omdat de stam al op -t eindigt
• Naamwoord van handeling van schieten met het voorvoegsel ge- [2]

geschut o

1. (militair) (gewoonlijk zwaar) oorlogsmateriaal waarmee projectielen kan worden geschoten

1. • Zij slaagden er eindelijk in het vijandige geschut het zwijgen op te leggen. 

• artillerie

• afweergeschut, boordgeschut, luchtafweergeschut, luchtdoelgeschut, scheepsgeschut, spangeschut, steengeschut, veldgeschut, vlakbaangeschut

geschut

1. voltooid deelwoord van schutten

• Het woord geschut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'geschut' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.