gapen

• Geluid:  gapen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɣapə(n) /
  • (Noord-Nederland): /ˈχa.pə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant): /ˈɣa.pə(n)/
  • (Limburg): /ˈɣaː.pə(n)/

• ga·pen

• In de betekenis van ‘de mond wijd openen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• (erfwoord) van Middelnederlands gapen [2][3]

gapen

1. inergatief heel diep inademen met de mond ver open, moeilijk om bewust tegen te gaan

1. • Hij moest gapen en trok een gek gezicht bij zijn poging het te onderdrukken. 

2. met open mond vol verwondering ergens naar kijken

1. • Zij stond te gapen bij dat bizarre monument. 

2. wijd openstaan

1. • Er gaapte een diepe wond in zijn arm. 

• [1] geeuwen

• [3] een gapende afgrond, een gapend gat

• aangapen, apegapen, begapen, nagapen, overgapen, rondgapen, vergapen

• gaapschelp, gaapster, gaapworm, gaapziekte, gaper, gaperig, gaping, gegaap

• Tegen een oven gapen

gapen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord gaap

• Het woord gapen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'gapen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.