exire

Latijn
Uitspraak
  • IPA: /ɛk.ˈsiː.rɛ/
Woordafbreking
  • ex·i·re
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van īre met het voorvoegsel ex- (of met het achtervoegsel -ire)
stamtijd
infinitief 1e pers. enk.
ind. praes. act.		 1e pers. enk.
ind. perf. act.		 supinum
ĕxīre ĕxĕo ĕxĭi ĕxĭtum
onregelmatig volledig

Werkwoord

ĕxīre

  1. uitgaan, weggaan, uittreden, uitrukken
  2. te voorschijn komen
  3. eindigen, aflopen, ten einde lopen
  4. ontkomen (aan)
Afgeleide begrippen
  • exitium, exitus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.