ergeren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
ergeren	ergerend
ergernis	geërgerd

Uitspraak

Geluid: ergeren (hulp, bestand)
IPA: /'ɛrɣərə(n)/

Woordafbreking

er·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘aanstoot geven of nemen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
afgeleid van erger met het achtervoegsel -en [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ergeren	ergerde	geërgerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

ergeren

overgankelijk gevoelens van onvrede veroorzaken

- Die onzinbots met hun absurde wijzigingen ergerden hem mateloos.
wederkerend zich ~ aan gevoelens van onvrede ervaren

- Daar ergerde hij zich al lang aan.

Vaste voorzetsels

ergeren aan

Verwante begrippen

Hyponiemen

doodergeren

Afgeleide begrippen

ergerlijk, ergernis, mens-erger-je-niet, verergeren

Vertalingen

1. gevoelens van onvrede veroorzaken

Duits: ärgern ^(de), reizen ^(de)
Engels: annoy ^(en)

Frans: énerver ^(fr)
Spaans: irritar ^(es), agrazar ^(es), airar ^(es), aburrir ^(es), airar ^(es)

2. zich ~ aan gevoelens van onvrede ervaren

Duits: sich ärgern ^(de)
Engels: be vexed ^(en)

Frans: s'énerver ^(fr)
Spaans: abroncarse ^(es), enojarse ^(es), irritarse ^(es)

Gangbaarheid

Het woord ergeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ergeren' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.