epilogus
Latijn
Zelfstandig naamwoord
epilogus m
- slotrede
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | epilogus | epilogī |
genitief | epilogī | epilogōrum |
datief | epilogō | epilogīs |
accusatief | epilogum | epilogōs |
vocatief | epiloge | epilogī |
ablatief | epilogō | epilogīs |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.