eindstuk

• Geluid:  eindstuk    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɛintstʏk /

• eind·stuk

• samenstelling van  eind zn  en  stuk zn  [1]

eindstuk o

1. laatste deel

1. • Déroche’s grote bijdrage is dat hij het voorstuk, middenstuk en eindstuk heeft gevonden van een vroege Koran: de Codex Parisino-petropolitanus, zo genoemd omdat de delen worden bewaard in Parijs en Petersburg. [2]

1. • Pas wanneer we een groter eindstuk van twee woorden gelijk maken (vanaf, en inclusief, de klinker(-klank) in de laatste beklemtoonde lettergreep) horen we het. We spreken dan van eindrijm, of kortweg rijm. [3]

2. uiterste deel van een groter geheel, onderdeel dat aan een uiteinde wordt bevestigd

1. • Het aangezicht van de bumpers is ook veranderd: eindstukken van kunststof beschermen thans ook de zijkanten van de; wagen. [4]

1. • Zij prikkelen echter niet slechts dit eindstuk van de urineorganen, maar ook de blaas en, wat nog bedenkelijker is, de nieren, en dat wel dermate, dat gevaarlijke [n]ierontstekingen kunnen ontstaan. [5]

2. document gemaakt als afsluiting van werkzaamheden (vaak in meervoudsvorm)

1. • Het is echter wel zeer onwaarschijnlijk dat De Koning in zijn eindstukken een precieze verdeling van de kabinetsposten zal opnemen. [6]

2. (onderwijs) toneelstuk of musical dat als feestelijke afsluiting van (een deel van) een opleiding wordt opgevoerd

1. • Zoals jullie weten, gaan we dit jaar een eindstuk opvoeren. Jullie zitten op een musicalopleiding. [7]

• Als het om een geheel gaat dat in een vaste volgorde wordt opgebouwd of doorlopen, kunnen de betekenissen 1 en 2 samenvallen.

• [1] eindfase, slotfase
• [3] slotdocument
• [4] einduitvoering

• beginstuk

• Het woord 'eindstuk' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'eindstuk' herkend door: