dreigen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
dreigen	dreigend
dreiging

Uitspraak

Geluid: dreigen (hulp, bestand)

Woordafbreking

drei·gen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘bedreigend bejegenen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
[2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
dreigen	dreigde	gedreigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

dreigen

inergatief een bestraffende handeling in het vooruitzicht stellen

- De werknemers dreigden met een staking.
bang maken
er zou iets ergs kunnen gebeuren

- Er dreigt een fors onweer.

Hyponiemen

afdreigen, bedreigen

Afgeleide begrippen

dreigbrief, dreiggedrag, dreighouding, dreiging, gedreig

Vertalingen

1. een bestraffende handeling in het vooruitzicht stellen

Duits: drohen ^(de)
Engels: threaten ^(en), menace ^(en)
Frans: menacer ^(fr)
Italiaans: minacciare ^(it)

Gangbaarheid

Het woord dreigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'dreigen' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.