bedreigen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
bedreigen	bedreigend
bedreiging

Uitspraak

Geluid: bedreigen (hulp, bestand)

Woordafbreking

be·drei·gen

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van dreigen met het voorvoegsel be-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
bedreigen	bedreigde	bedreigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

bedreigen

overgankelijk iemand bang maken

- Hij bedreigde hem met een mes.
een gevaar zijn

- De lekkende kerncentrale dreigde een milieuramp te veroorzaken.

Afgeleide begrippen

bedreiger

Anagrammen

bedriegen

Vertalingen

1. iemand met een mogelijk gevaar confronteren

Papiamento: menasá
Pools: grozić ^(pl)
Spaans: amenazar ^(es), conminar ^(es)
Zweeds: hota ^(sv)

Gangbaarheid

Het woord bedreigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bedreigen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.