dominant

• Geluid:  dominant    (hulp, bestand)

• do·mi·nant

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘overheersend’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
• Naamwoord van handeling van domineren met het achtervoegsel -ant [2]

dominant v / m

1. overheersend

1. • De dominant moeders bepaalde alles wat de kinderen gaan doen. 

2. (muziek) hoofdtoon, de toon of een akkoord op de vijfde trede van een toonladder
3. (genetica) overheersende erfelijke factor

• [3] recessief

• bovendominant, onderdominant, predominant, subdominant

• dominantakkoord, dominantie

• [2] mediant, toonladder, tonica

dominant

1. overheersend.
2. (biologie) de werking van andere factoren onderdrukkend

• Het woord dominant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'dominant' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.