distinctie
Nederlands
Woordafbreking
- dis·tinc·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onderscheiding’ voor het eerst aangetroffen in 1504 [1]
- Naamwoord van handeling van distingeren met het achtervoegsel -tie
- afgeleid van het Franse distinction of daarvoor van het Latijnse 'distinctio' (met het voorvoegsel dis-)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | distinctie | distincties |
verkleinwoord | - | - |
Synoniemen
- gedistingeerdheid, onderscheid, onderscheiding, verschil, voornaamheid
Gangbaarheid
- Het woord distinctie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'distinctie' herkend door:
94 % | van de Nederlanders; |
93 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.