diaken

• Geluid:  diaken    (hulp, bestand)

• di·a·ken

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘r.k.: iemand die de hiërarchische wijding ontvangen heeft’ voor het eerst aangetroffen in 1240
• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘prot.: kerkelijke armenverzorger’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1572 [1]
• Van het Griekse woord diakonos (διακονος), dat dienaar betekent (met het voorvoegsel dia-)

diaken m

1. (religie) (beroep) rooms-katholiek geestelijke, gerangschikt direct onder een priester, die een priester helpt bij kerkdiensten

1. • Het Tweede Vaticaans Concilie heeft voorzien in een permanent ambt van diaken.[2] 

2. (religie) persoon die binnen de protestantse kerken gaat over de kerkelijke armenzorg

• aartsdiaken, kardinaal-diaken, president-diaken, subdiaken, troondiaken

• aartsdiakenschap, diacones, diaconie, diakenhuisman, diakenopleiding, diakenschap, diakenwijding

• Het woord diaken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'diaken' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.