detective

• Geluid:  detective    (hulp, bestand)
• IPA: /detɛkˈtivə/ (of:  /deˈtɛktɪf/  bij meer oorspronkelijke uitspraak)

• de·tec·ti·ve (of:  de·tec·tive  bij meer oorspronkelijke uitspraak)

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘geheim politieagent’ voor het eerst aangetroffen in 1902 [1]
• van Engels detective[2][3]

detective m

1. (beroep) (oorspronkelijke betekenis) iemand bij de politie die misdaden door speurwerk opheldert

1. • De detective arresteerde de moordenaar na twee jaar onderzoek. 

2. (beroep) (algemeen) speurder die tracht misdaden op te lossen of bewijsmateriaal te verzamelen

1. • Het vrouw huurde een detective in om de ontrouw van haar man te bewijzen. 

2. boek of programma over mensen die trachten misdaden op te lossen

1. • Hij zat een detective te lezen. 

• De klank was oorspronkelijk Engels, hierboven steeds tussen haakjes vermeld. De Woordenlijst gaat uit van de nu meer gangbare Franse klank. Voor betekenis 3. is de Engelse uitspraak gangbaarder.

• [1] rechercheur
• [3] misdaadroman, speurdersroman

• Het woord detective staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'detective' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /dɪˈtɛktɪv/

detective

1. (beroep) (oorspronkelijke betekenis) iemand bij de politie die misdaden door speurwerk opheldert
2. (beroep) (algemeen) speurder die tracht misdaden op te lossen of bewijsmateriaal te verzamelen

• Nederlands: detective