coherentie
Nederlands
Woordafbreking
- co·he·ren·tie
Zelfstandig naamwoord
coherentie v
- het coherent zijn, het vertonen van min of meer ordelijke samenhang
- (natuurkunde) mate van mogelijke golfinterferentie
- Een manier om de mate van coherentie van een golfverschijnsel zoals licht vast te stellen is met behulp van interferentie.[2]
- (natuurkunde) spectrale ~ maat om de onderlinge afhankelijkheid tussen twee tijdsignalen te bepalen als functie van de frequentie, met waarden tussen 0 en 1
- De coherentie bepaalt de correlatie tussen de amplitudes van frequentiecomponenten in de spectra van twee signalen, berekend over een aantal spectra.[3]
- (taalkunde) tekstuele ~ het inhoudelijke verband binnen een bij elkaar horende reeks talige uitingen zoals een alinea of hele tekst, zowel op talig als op buitentalig niveau
- Experimenteel onderzoek laat zien dat hoe meer coherentie een tekst vertoont, des te gemakkelijker het is om die tekst te lezen.[4]
- (psychologie) centrale ~ het op psychisch niveau globaal en in de context verwerken van binnenkomende informatie
- Zwakte in de centrale coherentie impliceert een verminderd vermogen om details in de waarneming tot een zin- en betekenisvol geheel samen te voegen.[5]
Afgeleide begrippen
- [2] coherentielengte, coherentietheorie
Antoniemen
- tekstcoherentie
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord coherentie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'coherentie' herkend door:
92 % | van de Nederlanders; |
93 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- coherentie op website: Etymologiebank.nl
- nat.vu.nl
- utwente.nl
- Taal en Taalwetenschap, Anne E. Baker,Jan Don,Kees Hengeveld
- [1.pdf pedagogischadviesbureauvanhal.nl]
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.