carbonaat
Nederlands
Woordafbreking
- car·bo·naat
Zelfstandig naamwoord
carbonaat o [1]
- (scheikunde) een anion van koolstof en zuurstof, met als brutoformule CO32–. Een carbonaat is een zout of ester van diwaterstofcarbonaat (koolzuur)
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
- carbonaathoudend, carbonaatstenen
Gangbaarheid
- Het woord carbonaat staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'carbonaat' herkend door:
95 % | van de Nederlanders; |
97 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.