bleu

Niet te verwarren met: BLEU

Nederlands
 
2. lichtblauw
Uitspraak
  • Geluid:  bleu    (hulp, bestand)
  • IPA: / blø /
Woordafbreking
  • bleu
Woordherkomst en -opbouw
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen bleubleuerbleust
verbogen bleuebleuerebleuste
partitief bleusbleuers-

Bijvoeglijk naamwoord

bleu

  1. (verouderd) schuchter, bedeesd, verlegen, blood, blo [7] [8]
  2. (kleur) lichtblauw
    • het oranje blanje bleu (de Nederlandse vlag) 
Afgeleide begrippen
  • [1] bleuheid

Gangbaarheid
  • Het woord bleu staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
90 %van de Nederlanders;
85 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "bleu" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. bleu op website: Etymologiebank.nl
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  6. bleu op website: Etymologiebank.nl
  7. (verlegen) bleu op website: Etymologiebank.nl
  8. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

Frans
 
2. blauw
Uitspraak
  • Geluid:  bleu    (hulp, bestand)
  • IPA: /blø/
  enkelvoud meervoud
  mannelijk   bleu bleus
  vrouwelijk   bleue bleues

Bijvoeglijk naamwoord

bleu

  1. (kleur) blauw
  2. (spreektaal) zat
  1. «Bon Dieu, comme j’étais bleu!»
    Goeie God, wat was ik dronken![1]
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  bleu     le bleu     bleus     les bleus  

Zelfstandig naamwoord

bleu m

  1. (kleur) blauw
  2. (spreektaal) groentje, beginneling[1]
  3. (spreektaal) smeris, agent[1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 30
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.