blaak
Nederlands
Woordafbreking
- blaak
Werkwoord
| vervoeging van |
|---|
| blaken |
blaak
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blaken
- Ik blaak.
- gebiedende wijs van blaken
- Blaak!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blaken
- Blaak je?
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | blaak | blaken |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
blaak m
- een grasveld om de was op te bleken en drogen
Limburgs
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
- IPA: /blaːk/ (Etsbergs)
Zelfstandig naamwoord
blaak m
- een grasveld om de was op te doen drogen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | blaak | - | blaekske | - | blaker | - | blaekskes | - |
| genitief | blaaks | - | blaekskes | - | blaker | - | blaekskes | - |
| locatief | blakes | - | blakeske | - | blakese | - | blakeskes | - |
| datief | blake | - | blaekske | - | blaker | - | blaekskes | - |
| accusatief | blaak | - | blaekske | - | blaker | - | blaekskes | - |
Afgeleide begrippen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.