blaken

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • bla·ken
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘branden, gloeien’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
blaken
blaakte
geblaakt
zwak -t volledig

Werkwoord

blaken

  1. inergatief- hitte uitstralen, schijnen, branden
    • De planken van den voorsteven moeten geblaakt worden. 
    • - Divers (duikers) bevat voor haar doen korte stukken, die toch weer blaken van ambitie in hun gelaagde structuur en poëtische diepgang. [2] 
Uitdrukkingen en gezegden
  • blaken van gezondheid
er bijzonder gezond uitzien

Zelfstandig naamwoord

blaken mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord blaak

Gangbaarheid
  • Het woord blaken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
97 %van de Nederlanders;
93 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "blaken" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Jan Vollaard NRC 27 oktober 2015
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.