bila

• Geluid:  bila    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbila /

• bi·la

• (verkorting)  bilateraaltje zn  verkleinwoord van het zelfstandig gebruikt  bilateraal bn , of van "bilateraal overleg"

bila v / m

1. (bedrijfskunde) (spreektaal) gesprek tussen twee personen over de oplossing van één of meer problemen

1. • In dit artikel zal ik het regulier bilateraal overleg (de bila) behandelen; in een volgend artikel behandel ik de salesmeeting en joint visit. [1]

1. • 'Wat? Is Marijke er niet? Hoezo heeft ze nú een bila? [2]

1. • Gesprekken vinden overal plaats, tijdens een werkoverleg, een bila met je leidinggevende, bij de koffieautomaat of tijdens strategische sessies. [3]

• vergadering

• Het woord 'bila' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• bi·la

• uit het Sanskriet वेला (velā) "tijd, gelegenheid"

bila

1. wanneer

• kapan

• bi·la

bila

1. verleden tijd van bilegge

bila, v

1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van bile

• bilen, m

• bi·la

bila

1. onbepaalde wijs, tweede vorm naast bile, zie aldaar

bila

1. verleden tijd van bila
2. voltooid deelwoord van bila

bila

1. gebiedende wijs van bila

• bil
• bile

bila

1. verleden tijd van bile
2. voltooid deelwoord van bile

bila

1. gebiedende wijs van bile

• bil
• bile

• IPA: /bɪla/

• bi·la

bila

1. vrouwelijk derde persoon enkelvoud verleden tijd van het imperfectieve werkwoord bít: (zij) sloeg
2. onzijdig derde persoon meervoud verleden tijd van het imperfectieve werkwoord bít: (zij) sloegen
3. vrouwelijk enkelvoud actief deelwoord van het imperfectieve werkwoord bít
4. onzijdig meervoud actief deelwoord van het imperfectieve werkwoord bít

• byla