berinnen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • be·rin·nen

Zelfstandig naamwoord

berinnen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord berin


Middelnederlands

Zelfstandig naamwoord

berinnen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord berinne
  2. genitief enkelvoud van berinne
  3. datief enkelvoud van berinne
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden tijd voltooid
deelwoord
enkelvoud meervoud
berinnen beran beronnen beronnen
  volledig  
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden tijd voltooid
deelwoord
enkelvoud meervoud
berennen berent
berant
  volledig  

Werkwoord

berinnen [1]

  1. overgankelijk +accusatief een stad, burcht e.d. bestormen
    • ...tslot Ter Vaez ... ende beronnen, nedergheworpen ende ghewonnen 
  2. overgankelijk bedekken, overdekken
    • Die locht wert met nevel beronnen. 
    • Grote slaghe ende gedichte gaf hi hare ende harde vele, dat hare haer hals ende hare kele met den bloede al was beronnen. 
  2. overgankelijk vervuld worden
    • Hi wort beronnen metter vaert met ontfermenisse te hem waert. 
  2. ergatief bedekt raken
    • Dat hem die lichame ende die lede met bloede beronnen menigvoud. 
Opmerkingen
  • In later tijden wordt het sterke berinnen verdrongen door de zwakke vormen van berennen

Verwijzingen
  1. Middelnederlandsch woordenboek van Eelco Verwijs, Jacob Verdam Deel 1, 1885 M. Nijhoff
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.