begeren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
begeren	begerend
begeerte	begeerd
-	begeerlijk
-	begerenswaardig

Uitspraak

Geluid: begeren (hulp, bestand)

Woordafbreking

be·ge·ren

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘verlangen’ voor het eerst aangetroffen in 1260 [1]
afgeleid van géren met het voorvoegsel be- [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
begeren	begeerde	begeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

begeren

overgankelijk sterk verlangen om iets te bezitten

- Je krijgt niet altijd alles wat je hartje begeert.

Afgeleide begrippen

begeerbaar, begeerlijk, begeerte, begerenswaard, begerig

Vertalingen

1. sterk verlangen om iets te bezitten

Frans: désirer ^(fr)
Spaans: anhelar ^(es), desear ^(es), aspirar ^(es), codiciar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord begeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'begeren' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.