Papa

Duits
Uitspraak
  • IPA: /ˈpapa/
Woordafbreking
  • Pa·pa

Zelfstandig naamwoord

Papa m

  1. papa, pa
  1. «Mein Papa hat immer recht.»
    Mijn papa heeft altijd gelijk.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief der Papadie Papas
genitief des Papasder Papas
datief dem Papaden Papas
accusatief den Papadie Papas
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.