Kaninchen
Ein Kaninchen
Een konijn
Een konijn
Duits
Woordafbreking
- Ka·nin·chen
Woordherkomst en -opbouw
- Verkleinvorm van het Duitse zelfstandige naamwoord Kanin, dat op zijn beurt van het Oudfranse conin stamt. Dit Oudfranse woord is afkomstig van het Latijnse cunīculus.
- Duits zelfstandig naamwoord met het achtervoegsel -chen
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | das Kaninchen | die Kaninchen |
| genitief | des Kaninchens | der Kaninchen |
| datief | dem Kaninchen | den Kaninchen |
| accusatief | das Kaninchen | die Kaninchen |
Zelfstandig naamwoord
Kaninchen, o
- «Man sollte sich vorher genau überlegen, ob man sich ein Kaninchen hält oder nicht.»
- Men moet vooraf goed bedenken of men een konijn wil houden of niet.
- «Man sollte sich vorher genau überlegen, ob man sich ein Kaninchen hält oder nicht.»
- «Das Kaninchen schnupperte neugierig an dem Fressen.»
- Het konijn snuffelde nieuwsgierig aan het eten.
- «Das Kaninchen schnupperte neugierig an dem Fressen.»
Synoniemen
- (regionaal) Karnickel
Verwante begrippen
- Hase
Hyponiemen
|
|
Afgeleide begrippen
|
|
Spreekwoorden
- (spreektaal) Ein Kaninchen, das man hält, ist mehr wert als ein Hase auf dem Feld.
Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht.
Uitdrukkingen en gezegden
- wie ein Kaninchen vor der Schlange stehen
verlamd worden van angst
- (schertsend) sich wie die Kaninchen vermehren
daar is het bij de konijnen af
- ein Kaninchen aus dem Hut zaubern
een konijn uit de hogehoed toveren
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.