-sel

• -sel

• uit Middelnederlands -sel, uit Oudnederlands -(i)sl(i)(a) [1]

-sel o [2]

1. vormt van een overgankelijk werkwoord een naamwoord van handeling, een zelfstandig naamwoord dat het resultaat of gevolg van de handeling aanduidt

1. • Bakken → baksel. 

2. vormt van een ergatief werkwoord een naamwoord van handeling, een zelfstandig naamwoord dat resultaat of gevolg van het proces aanduidt

1. • Stollen → stolsel. 

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /-səl/

• sel

• Afkomstig van de Oudnoordse achtervoegsels -sl en -sla

-sel

1. -sel

1. • påkøre + -sel → påkør'sel met verval van de 'e 

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / səl /

• sel

• Afkomstig van de Oudnoordse achtervoegsels -sl en -sla

-sel

1. -sel, gebruikt om van een werkwoord een zelfstandig naamwoord te maken met abstracte betekenis
2. -sel, gebruikt om van een werkwoord een zelfstandig naamwoord te maken met concrete betekenis

• -ing

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / səl /

• sel

• Afkomstig van de Oudnoordse achtervoegsels -sl en -sla

-sel

1. -sel, gebruikt om van een werkwoord een zelfstandig mannelijk naamwoord te maken met abstracte betekenis
2. -sel, gebruikt om van een werkwoord een zelfstandig mannelijk naamwoord te maken met concrete betekenis
3. -sel, gebruikt om van een werkwoord een zelfstandig onzijdig naamwoord te maken met abstracte betekenis
4. -sel, gebruikt om van een werkwoord een zelfstandig onzijdig naamwoord te maken met concrete betekenis

• -sle

• -ing