asfixiar
Portuguese
Verb
asfixiar (first-person singular present indicative asfixio, past participle asfixiado)
- (transitive) to choke (to prevent someone from breathing)
- Synonym: estrangular
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb asfixiar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /asfiɡˈsjaɾ/, [asfiɣˈsjaɾ]
Verb
asfixiar (first-person singular present asfixio, first-person singular preterite asfixié, past participle asfixiado)
- to asphyxiate
Conjugation
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive asfixiar | |||||||
dative | asfixiarme | asfixiarte | asfixiarle, asfixiarse | asfixiarnos | asfixiaros | asfixiarles, asfixiarse | |
accusative | asfixiarme | asfixiarte | asfixiarlo, asfixiarla, asfixiarse | asfixiarnos | asfixiaros | asfixiarlos, asfixiarlas, asfixiarse | |
with gerund asfixiando | |||||||
dative | asfixiándome | asfixiándote | asfixiándole, asfixiándose | asfixiándonos | asfixiándoos | asfixiándoles, asfixiándose | |
accusative | asfixiándome | asfixiándote | asfixiándolo, asfixiándola, asfixiándose | asfixiándonos | asfixiándoos | asfixiándolos, asfixiándolas, asfixiándose | |
with informal second-person singular imperative asfixia | |||||||
dative | asfixíame | asfixíate | asfixíale | asfixíanos | not used | asfixíales | |
accusative | asfixíame | asfixíate | asfixíalo, asfixíala | asfixíanos | not used | asfixíalos, asfixíalas | |
with formal second-person singular imperative asfixie | |||||||
dative | asfixíeme | not used | asfixíele, asfixíese | asfixíenos | not used | asfixíeles | |
accusative | asfixíeme | not used | asfixíelo, asfixíela, asfixíese | asfixíenos | not used | asfixíelos, asfixíelas | |
with first-person plural imperative asfixiemos | |||||||
dative | not used | asfixiémoste | asfixiémosle | asfixiémonos | asfixiémoos | asfixiémosles | |
accusative | not used | asfixiémoste | asfixiémoslo, asfixiémosla | asfixiémonos | asfixiémoos | asfixiémoslos, asfixiémoslas | |
with informal second-person plural imperative asfixiad | |||||||
dative | asfixiadme | not used | asfixiadle | asfixiadnos | asfixiaos | asfixiadles | |
accusative | asfixiadme | not used | asfixiadlo, asfixiadla | asfixiadnos | asfixiaos | asfixiadlos, asfixiadlas | |
with formal second-person plural imperative asfixien | |||||||
dative | asfixíenme | not used | asfixíenle | asfixíennos | not used | asfixíenles, asfixíense | |
accusative | asfixíenme | not used | asfixíenlo, asfixíenla | asfixíennos | not used | asfixíenlos, asfixíenlas, asfixíense |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.