imię

imię (Polnisch)

Substantiv, n

Singular Plural
Nominativ imię imiona
Genitiv imienia imion
Dativ imieniu imionom
Akkusativ imię imiona
Instrumental imieniem imionami
Lokativ imieniu imionach
Vokativ imię imiona

Worttrennung:

i·mię, Plural: i·mio·na

Aussprache:

IPA: [ˈimʲɛw̃], [ˈimʲɛ], Plural: [iˈmʲɔna]
Hörbeispiele:  imię (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Name, Rufname, Vorname
[2] Bezeichnung von etwas oder jemandem; Name
[3] übertragen: Name, Ruf, Ansehen, Reputation
[4] Linguistik: deklinierbares Wort; Nomen

Abkürzungen:

[2] im.

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *jьmę, das sich seinerseits auf das indogermanische *n̥men- zurückführen lässt, was wahrscheinlich eine sekundäre Bildung zu *en-men- (siehe prußisch emmens  prg/emnes  prg, albanisch emën  sq/emër  sq und altirisch ainmm  sga) ist; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit niedersorbisch   dsb, obersorbisch mjeno  hsb, tschechisch jméno  cs (alttschechisch jmě  cs), slowakisch meno  sk, altkirchenslawisch имѧ (imę)  cu, russisch имя (ímja)  ru, ukrainisch ім'я (im’já)  uk, weißrussisch імя (imjá)  be, slowenisch ime  sl, serbokroatisch име (ime)  sh und bulgarisch име (ime)  bg[1][2]

Sinnverwandte Wörter:

[2] miano, nazwa, nazwisko
[3] honor, opinia, reputacja, sława, rozgłos

Gegenwörter:

[1] nazwisko
[4] słowo

Oberbegriffe:

[1] nazwa
[4] wyraz

Unterbegriffe:

[1] imię chrzestne
[4] liczebnik, przymiotnik, rzeczownik, zaimek; imię pospolite, imię własne

Beispiele:

[1] Jak masz na imię?
Wie heißt du mit Vornamen?
[1] Jak ci na imię?
Wie heißt du mit Vornamen?
[1] Mam na imię Józef. / Mam imię Józef.
Ich heiße mit Vornamen Józef.
[1] Na imię mi Grzegorz.
Ich heiße mit Vornamen Grzegorz.
[1] Dali jej imię Beata. / Dali jej na imię Beata.
Sie gaben ihr Beata als Vornamen.
[2] Syn chodzi do szkoły imienia Mikołaja Kopernika.
Unser Sohn geht auf die Schule mit dem Namen Nikolaus Kopernikus. / Unser Sohn geht auf die Nikolaus-Kopernikusschule.
[2] Uczestniczyła w konkursie imienia Fryderyka Chopina.
Sie nahm am Chopin-Wettbewerb teil.

Redewendungen:

[1] znać kogoś z imienia i nazwiska

Charakteristische Wortkombinationen:

[3] szargać czyjeś dobre imię

Wortbildungen:

[1] imienny, imiennik, imieniny

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „imię
[4] Polnischer Wikipedia-Artikel „imię (gramatyka)
[1–4] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „imię
[1–4] Słownik Języka Polskiego – PWN: „imię
[1–4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „imię
[1–4] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „imię“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „imi%EA

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 198.
  2. Max Vasmer: Russisches etymologisches Wörterbuch. Этимологический словарь русского языка, Перевод с немецкого и дополнения члена-корреспондента АН СССР О. Н. Трубачева. Под редакцией и с предисловием проф. Б. А. Ларина. 2. Auflage. 2 Е–Муж, Прогресс, Moskau 1986, „имя I“ Seite 129–130.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.