rzeczownik

rzeczownik (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ rzeczownik rzeczowniki
Genitiv rzeczownika rzeczowników
Dativ rzeczownikowi rzeczownikom
Akkusativ rzeczownik rzeczowniki
Instrumental rzeczownikiem rzeczownikami
Lokativ rzeczowniku rzeczownikach
Vokativ rzeczowniku rzeczowniki

Worttrennung:

rze·czow·nik, Plural: rze·czow·ni·ki

Aussprache:

IPA: [ʒɛˈt͡ʃɔvɲik], Plural: [ʒɛt͡ʃɔvˈɲici]
Hörbeispiele:  rzeczownik (Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Linguistik: Substantiv, Hauptwort

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv rzecz → pl[1]

Synonyme:

[1] fachsprachlich: substantivum/substantiwum

Oberbegriffe:

[1] imię, część mowy

Unterbegriffe:

[1] rzeczownik pospolity, rzeczownik własny, rzeczownik zbiorowy

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] rzeczownik odczasownikowy, rzeczownik odprzymiotnikowy, rzeczownik odrzeczownikowy

Wortbildungen:

[1] rzeczownikowy

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „rzeczownik“
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „rzeczownik“
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „rzeczownik“
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „rzeczownik“
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „rzeczownik“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „rzeczownik“

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „rzecz“ Seite 532.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.