White Oleander

Ingrid en Astrid Magnussen zijn moeder en dochter en wonen op een heuvel in Los Angeles. Ingrid is een autoritair figuur die niemand anders vertrouwt, zichzelf beter dan de rest acht en haar dochter met dat beeld opvoedt. Ingrid is kunstenares van beroep en ook Astrid heeft veel talent. Astrids vader was een kunstenaar die Ingrid voor een andere vrouw verliet toen Astrid zes maanden oud was. Nu verdenkt Ingrid haar huidige vriend ervan een andere vriendin te hebben. Op een namiddag rijden Ingrid en Astrid naar zijn huis waar Astrid in de auto wacht tot haar moeder terug is. De volgende ochtend valt de politie binnen en wordt Ingrid gearresteerd voor moord. Ze wordt veroordeeld tot levenslang in een zwaar beveiligde gevangenis.

Astrid wordt vervolgens door de staat in een pleeggezin geplaatst. Haar pleegmoeder is de mooie en lieve Starr. Zij heeft reeds een rebelse tienerdochter en een slim zoontje. Ze is bovendien een fundamenteel Christen en vraagt Astrid dan ook om Jezus in haar hart te sluiten. Terwijl ze bij Starr woont gaat Astrid voor het eerst haar moeder opzoeken in de gevangenis. Die is kwaad als ze ziet dat haar dochter een kruisteken om haar hals draagt en wil dat ze zich niet inlaat met andere mensen die ze de vijand noemt. Er komen spanningen tussen Astrid en Starr als die laatste denkt dat er iets is tussen Astrid en Starrs vriend Ray. Op een avond maken Starr en Ray hierover ruzie. Starr komt naar Astrids kamer met een revolver. Ray probeert haar tegen te houden maar toch schiet ze Astrid neer. Dan wordt Astrid naar het ziekenhuis gebracht terwijl Starr en Ray met de noorderzon verdwijnen.

Astrid komt hierna in een weeshuis terecht. Daar krijgt ze al meteen klappen omdat ze naar het vriendje van een ander meisje zou gekeken hebben. Vervolgens snijdt ze haar lange haren af en die nacht bedreigt ze het meisje dat haar aanviel met een mes. Later ontmoet ze Paul. Die kan goed cartoons tekenen en komt daarmee in Astrids belangstelling. Als de groep op daguitstap gaat zonderen de twee zich af. Maar dan komt de dag dat Astrid nieuwe pleegouders krijgt en scheiden hun wegen.

Astrids tweede pleegmoeder is de labiele would-be actrice Claire. Het klikt goed tussen de twee en ze worden goede vriendinnen. Claires man Mark is televisieproducent en zelden thuis. Hij komt pas een tijd later thuis en is ook erg vriendelijk. Als Astrid opnieuw haar moeder gaat bezoeken is die andermaal tegen de band tussen Claire en haar pleegmoeder. Deze keer vraagt ze om bij het volgende bezoek Claire mee te brengen. Hoewel Astrid er niet veel voor voelt gebeurt het en Ingrid vraagt om Claire alleen te spreken. Niet veel later maken Claire en Mark ruzie. Mark wil Astrid wegsturen en Claire probeert hun huwelijk te redden door toe te geven. Toch verlaat Mark haar en de volgende ochtend vindt Astrid haar dood terug nadat ze zelfmoord pleegde met een overdosis pillen.

Astrid gaat terug naar het weeshuis. Daar vertelt Paul haar dat hij bijna achttien is en naar New York wil vertrekken. Hij vraagt haar mee te gaan maar zij heeft geen oog meer voor hem. Dan komt de advocate van haar moeder Astrid bezoeken. Die wil dat Astrid liegt in de rechtbank zodat Ingrid kan vrijkomen. Op een dag komen potentiële pleegouders het weeshuis bezoeken maar Astrid loopt van hen weg. Buiten ziet ze een opvallend geklede vrouw klungelen en ze zegt onmiddellijk aan haar begeleidster dat ze voor haar kiest.

Al doende belandt ze bij Rena Gruschenka, haar derde pleegmoeder. Zij is een Russische immigrante die nog een aantal andere pleegmeisjes heeft. Die zet ze aan het werk in haar handeltje in tweedehandskleding. Rena is geobsedeerd door geld en geeft ook vaak wilde feestjes. Astrid begint zich gothachtig te kleden. Als ze opnieuw haar moeder gaat bezoeken houdt ze die verantwoordelijk voor de dood van haar vorige pleegmoeder. Ze stelt haar voor de keuze: ofwel liegt ze voor haar in de rechtbank en dan wil ze haar niet meer zien, of ze laat haar niet getuigen en offert haar leven voor haar op. Ingrid geeft geen antwoord wat de keuze voor Astrid duidelijk maakt.

Astrid krijgt spijt dat ze Paul heeft afgewezen en zoekt opnieuw contact met hem. Later wacht ze met hem in het gerechtsgebouw voor haar getuigenis. De rechtszaak gaat echter voorbij en Astrid ziet hoe haar moeder weer naar de gevangenis wordt gebracht. Het blijkt dat ze toch niet wilde dat haar dochter voor haar kwam liegen. Ten slotte vertrekt Astrid toch met Paul naar New York waar ze gaan samenwonen. Enkele jaren later heeft ze koffers gemaakt met daarin collages over de verschillende situaties in haar leven en daarmee laat ze het verleden achter zich.