Vlag van Iran

Het basisontwerp van de vlag is een driekleur bestaande uit drie horizontale banden in de kleuren groen (boven), wit en rood. Deze kleuren symboliseren respectievelijk de islam, vrede en moed. Dit basisontwerp wordt gebruikt sinds het begin van de twintigste eeuw en is ook het basismotief op de vlaggen van de sjahs van Iran.

Echter, gedurende de tijd van de sjahs bevatte het centrum van de vlag een beeld van een opkomende zon achter een leeuw met een zwaard (Shir-e Khorshid), dat een klassiek symbool van het Perzische Rijk was. Sinds de Islamitische Revolutie is de leeuw en zon vervangen door een symbool dat vele betekenissen heeft, maar het is hoofdzakelijk een gestileerde vorm van het woord الله (Allah). Het symbool vertegenwoordigt ook vier halve manen met een zwaard in het midden. Het symbool werd ontworpen door Hamid Nadimi en werd officieel goedgekeurd door ayatollah Khomeini op 9 mei 1980.

Een andere verandering in de vlag na de Islamitische Revolutie is de toevoeging van een geschreven motief op de grenzen tussen het wit en de andere kleuren geweest. In het Perzisch/Arabisch staat hier الله أَكْبَر (Allah Akbar of God is Groot). Er bevindt zich een 22-tal kopieën van deze tekst op de vlag, symbolisch voor de datum van de revolutie, de 22e dag van de 11e maand (Bahman) in de Iraanse kalender.

De fysieke eisen ten aanzien van de Iraanse vlag en de nauwkeurige vorm van het embleem worden beschreven in nationale Iraanse standaard ISIRI 1 (in het Perzisch).

• 
  Staatsvlag van Iran van voor 1979, voor de Islamitische Revolutie
• 
  Staatsvlag van Iran, 1964-1979
• 
  Civiele vlag van Iran, 1964-1979 (zonder wapen)
• 
  Staatsvlag van Iran, 1925-1964

• Vlag van Koerdistan