Urbanus (artiest)

Het ouderlijk huis van Urbain Servranckx stond in het centrum van Sint-Gertrudis-Pede. Veel van zijn eerste sketches hebben dan ook betrekking op de gebeurtenissen die zich daar afspeelden. Hij volgde aldaar het kleuteronderwijs in het schooltje van de zusters Annunciaden, daarna volgde hij het middelbaar onderwijs. Ondanks zijn goede resultaten stopte hij op vijftienjarige leeftijd omdat hij "zich verveelde bij de paterkes en ging werken in een bakkerij en nadien in een magazijn. Gedurende zes jaar volgde hij de avondschool aan het Sint-Lucas instituut te Schaarbeek. Daar volgde hij de opleiding publiciteitstekenen omdat er in de jaren zeventig nog geen opleiding bestond voor striptekenaar. Hij kreeg er onder andere les van Daniël Geirnaert[1] die een grote invloed uitoefende op Urbain. Urbain liet zich zelfs buizen in het derde jaar om terug van Geirnaert les te kunnen krijgen.
Zijn komisch talent werd sterk beïnvloed door zijn oom Maurice Servranckx, uitbater van een herberg naast zijn ouderlijk huis. Urbain zocht zich een weg naar het podium, geïnspireerd door Jan De Wilde en Zjef Vanuytsel. Samen met enkele andere studenten van Sint-Lucas werd in 1973 de groep ANUS opgericht. Daniël Geirnaertde affiches voor de eerste optredens. De groep werd niet ernstig genomen en heeft het maar enkele maanden uitgehouden. Urbain ging in 1974 solo onder de naam Urbanus van Anus. Nadat de toenmalige BRT (Belgische Radio en Televisie) hem had gevraagd voor een komische act liet hij de benaming "van Anus" vallen en sindsdien is het kortweg Urbanus. De eerste hoes van " Urbanus leevend" werd eveneens getekend door Daniël Geirnaert.[2]

Urbanus in 1979

Vanaf het begin van de jaren 70 stond Urbanus in de Vlaamse theaters met de begeleidingsgroep Anus. Al snel ging hij solo de theaters in als Urbanus van Anus. In 1974 kwam zijn eerste lp uit, Urbanus van Anus leevend. Dit debuut was goed door vijf hitsingles. Naar aanleiding van zijn theatersuccessen werd hij door de VRT gevraagd een komische act te verzorgen in het programma Zorg dat je d'er bij komt. Urbanus' antwoord hierop was: "Nu gaan zelfs de blinden mij herkennen". Vanaf 1975 trad hij ook in Nederlandse theaters op. Eind jaren 70 liet hij op advies van Drs. P. "Van Anus" vallen en noemde hij zichzelf simpelweg Urbanus. In 1978 verscheen er van het nummer De belastingscontroleur al een videoclip. Zijn plaat Bakske vol met stro (1979), een kerstlied dat de geboorte van Jezus parodieerde, zorgde voor ophef bij de katholieke kerk. Er werden zo'n 150.000 exemplaren ervan verkocht.

In 1983 haalde zijn dubbelelpee Urbanus 10 jaar live platina, en zijn Michel Sardou parodiërende single Quand les zosiaux chantent dans le bois (Als de goveltjes in 't bos zingen) was wederom een succes. In 1983 schitterde hij in het door hemzelf gemaakte televisieprogramma Beter 10 crises in de lucht dan 1 in ons land.

In 1991 trad hij op in het spelprogramma Wie ben ik? op VTM, gepresenteerd door Goedele Liekens. Een jaar later speelde hij in het sketchprogramma Meer moet dat niet zijn op VTM, samen met Goedele Liekens en Werther Vander Sarren.

In 1995 speelde Urbanus in de 12-delige televisiereeks Genoeg gelachen, nu humor, wat goed was voor een wekelijkse notering in de top vijf van de kijkcijfers. Er kwam ook een single uit, nadat hij tien jaar geen plaat meer gemaakt had. Het nummer Poesje stoei was meteen goed voor een nummer 1-hit.

In 2005 verscheen de serie Urbain, 7 afleveringen van 30 minuten, waarin Urbanus zichzelf speelt in een fictieve reeks over zijn leven. Deze was te zien op de Vlaamse zender Eén en een jaar later op het Nederlandse Nederland 2.

Eén kwam in 2006 met In de ban van Urbanus, een programma waarin sketches van Urbanus werden afgewisseld met interviews waarin de jonge generatie komieken vertellen welke impact Urbanus op hen heeft gehad.

In 2011 bracht Urbanus een show met hoogtepunten onder de noemer Urbanus Zelf.[3] In 2012 en 2013 ging Urbanus met deze show op tournee in Vlaanderen, in 2013 en 2014 door Nederland.

Zijn nummer Bakske vol met stro werd in 2014 opgenomen in de eregalerij van de Vlaamse Klassiekers van Radio 2. Tijdens de zomer van datzelfde jaar ging Urbanus op tour met de Nederlandstalige rockband De Fanfaar.

Urbanus in 1985

Urbanus is ook de naam van de stripreeks die in 1983 startte. In deze strips worden de komische avonturen uit de fictieve jeugd van Urbanus in zijn woonplaats Tollembeek uit de doeken gedaan. De stripverhalen worden door Urbanus samen met tekenaar Willy Linthout gemaakt. De eerste strip, Het fritkotmysterie, werkte aanstekelijk en er verschenen vier tot vijf albums per jaar bij de Antwerpse Uitgeverij Loempia. Tegenwoordig worden de strips uitgegeven door Standaard Uitgeverij.

Met Jan Bosschaert als tekenaar startte Urbanus in 1998 een nieuwe stripreeks: De Geverniste Vernepelingskes, waarin vele Bekende Vlamingen belachelijk worden gemaakt.

In 2003 begon Urbanus twee nieuwe stripreeksen met Dirk Stallaert: Mieleke Melleke Mol en Plankgas en Plastronneke.

Van 2002 tot 2004 verzorgde Urbanus ook het scenario van de eerste vier albums van Klein Suske en Wiske. Jeff Broeckx verzorgde de tekeningen.

De eerste film van Urbanus, Hector, kwam in oktober 1987 uit. Urbanus schreef het scenario samen met de debuterende regisseur Stijn Coninx. Het werd een enorm succes. De film won de eerste prijs op het Internationale Festival van de Komische Film in Chamrousse (Frankrijk) en Urbanus ontving er de prijs "beste acteur" van Radio France en Le Dauphiné Libéré. Hector was op dat moment ook het grootste kassucces ooit in de Belgische geschiedenis.

Dit succes op het witte doek vroeg om een vervolg en in 1990 kwam Koko Flanel uit, opnieuw in samenwerking met Stijn Coninx. Deze film verpulverde zelfs het vorige record van Hector en was 18 jaar lang het grootste kassucces in de Belgische filmgeschiedenis. Pas in 2009 werd dit record verbroken door Loft van Erik Van Looy en Bart De Pauw.

In 2009 kondigden Urbanus en regisseur Frank Van Passel een vrij dure avonturenfilm "La Toujours Contente" aan, rond garagehouder, duivenmelker en verzetsheld Armand Piston, maar ze beslisten het project in de koelkast te stoppen. De financiering in Nederland raakt maar niet rond.