Toepolev Tu-114

De Toepolev Tu-114 (Russisch: Туполев Tу-114) (NAVO-codenaam: Cleat) was het eerste intercontinentale verkeersvliegtuig van de Sovjet-Unie. De eerste vlucht vond plaats op 3 oktober 1957. De Toepolev Tu-114 was tevens het snelste turboprop-passagiersvliegtuig dat ooit gebouwd is: het kon een snelheid van 861 km/u halen. In zijn tijd was de Tu-114 het grootste passagiersvliegtuig ooit: het bood plaats aan maximaal 220 passagiers en 10 bemanningsleden.

Toepolev Tu-114
Fabrikant	Toepolev
Type(s)	Tu-114, Tu-126
Lengte	54,10 m
Spanwijdte	51,10 m
Hoogte (vanaf de grond)	15,44 m
Stoelen voor passagiers	220
Leeggewicht	93.000 kg
Vleugeloppervlak	311,11 m²
Max. startgewicht	175.000 kg
Motoren	4 x Kuznetsov NK-12
Max. stuwkracht per motor	14.800 pk
Kruissnelheid	770 km/u
Kruishoogte	12.000 m
Max. reikwijdte	10.900 km
Eerste vlucht	15 november 1957
Laatste vlucht	1983
Status	buiten gebruik
Aantal gebouwd	31
Portaal    Luchtvaart

De Tu-114 werd aangedreven door 4 Kuznetsov NK-12MV turbopropmotoren die op hun beurt elk 2 AV-60H contraroterende propellers aandreven. Ditzelfde aandrijvingssysteem wordt ook gebruikt op de bekende Toepolev Tu-95 "Bear" bommenwerper. De enige luchtvaartmaatschappijen die met de Tu-114 gevlogen hebben zijn Aeroflot, die het type in dienst had van 1958 tot 1975, en JAL, in co-uitbating met Aeroflot, voor de vluchten naar Moskou. Daarna is het type nog enkele jaren gebruikt door de Sovjet-luchtmacht, onder andere als AWACS toestel, onder de naam Toepolev Tu-126. Na de val van de Sovjet-Unie is nooit meer een vliegwaardig exemplaar van het toestel aangetroffen. Het militaire neefje, de Toepolev Tu-95, waar het toestel van afgeleid is, wordt echter nog wel steeds door Rusland, Oekraïne en India gebruikt.