Stéphane Demol

Op 9-jarige leeftijd begon Demol bij de jeugd van FC Drogenbos. Maar in 1980 werd het talent van Demol reeds opgemerkt door RSC Anderlecht en zo belandde hij op 14-jarige leeftijd in de jeugd van Anderlecht.

Vier jaar later kreeg Stéphane Demol al één keer de kans om mee te spelen met het A-elftal van Anderlecht maar het was wachten tot 1985 om hem echt aan het werk te zien. Demol was een groot talent en was bovendien nog jong. De centrale verdediger van Anderlecht werd al gauw opgemerkt door andere Belgische clubs maar ook door Europese subtoppers.

Zo kwam Demol in 1988 terecht bij het Italiaanse Bologna FC en een seizoen later bij FC Porto. In 1990 trok de verdediger naar het Franse Toulouse FC maar tijdens zijn tweede seizoen voor de Franse club besloot hij terug naar België te vertrekken.

Zo kwam Demol in 1991 aan bij Standard Luik. Demol werd ook bij de Luikse club een belangrijke pion in de verdediging en won in 1993 de Beker van België in een sterke ploeg met onder andere André Cruz, Gilbert Bodart, Philippe Léonard, Henk Vos, Marc Wilmots, Régis Genaux, Michaël Goossens,... Dat jaar vertrok Demol, ondertussen al 27 jaar, naar Cercle Brugge maar daar kwam de centrale verdediger weinig aan spelen toe. In 1994 vertrok Demol terug naar Portugal om er bij Sporting Braga te gaan voetballen. Maar ook daar speelde Demol nauwelijks en dus vertrok hij een seizoen later naar Griekenland.

Na zijn Grieks avontuur bij Panionios kwam Demol terecht FC Lugano uit Zwitserland en dat seizoen vertrok hij al naar SC Toulon, dat speelde in de Franse Tweede Klasse. Demol begon zijn carrière steeds sneller af te bouwen en het einde leek in zicht. In 1998 speelde hij nog een seizoen voor FC Denderleeuw maar in 2000 maakte hij een einde aan zijn carrière als voetballer, hij speelde op dat moment in de provinciale reeksen met SK Halle.

Stéphane Demol speelde ook 38 keer voor de Rode Duivels en was goed voor één doelpunt dat hij scoorde op het Wereldkampioenschap voetbal 1986 in Mexico met het hoofd tijdens de legendarische wedstrijd van België tegen de Sovjet-Unie. Hij werd hiermee de jongste doelpuntenmaker van het toernooi.

Na zijn carrière als speler werd Demol bij verscheidene clubs trainer of hulptrainer. In 2005 werd hij hulptrainer van Standard Luik. De club eindigde tweede in het klassement, net achter RSC Anderlecht. Dat jaar werd zijn goede vriend en ex-collega René Vandereycken coach van de Rode Duivels, en in 2006 werd Stéphane Demol hulptrainer van de Rode Duivels. In juni 2008 liep zijn contract af. Het werd niet verlengd. Franky Vercauteren werd de nieuwe assistent-bondscoach. Vanaf 5 juni 2008 ging Demol als hoofdtrainer aan de slag bij het Cypriotische Ethnikos Achnas. Na het seizoen 2008-2009 stapte hij daar zelf op.

Vanaf het seizoen 2009-2010 werd Demol hoofdtrainer bij Sporting Charleroi. Hij nam er op 31 oktober 2009 ontslag en keerde midden januari terug naar Cyprus, waar hij trainer werd van Aris Limassol. Sinds juni 2010 is hij trainer van PAS Giannina. Hij promoveerde in 2011 met de club naar de hoogste afdeling. Enkele maanden na de promotie werd hij ontslagen wegens het uiten van kritiek op de transferpolitiek van de club. Zijn volgende club was FC Brussels, waarmee hij zich verzekerde van het behoud in tweede klasse maar waar op het einde van het seizoen vertrok. In december 2012 volgde hij Sven-Göran Eriksson op als coach van het Thaise Tero Sasana. In april 2013 werd hij daar ontslagen. Nadien volgden nog twee clubs in Saoedi-Arabië: Al-Faisaly FC en Hajer Club.