Station Yorckstraße

Yorckstraße is een station van de S-Bahn en de metro van Berlijn, gelegen aan en onder de gelijknamige straat, op de grens van de Berlijnse stadsdelen Schöneberg en Kreuzberg. Aangezien de S-Bahnlijn zich iets ten noorden van de Yorckstraße splitst, zijn er feitelijk twee S-Bahnstations, die ongeveer 250 meter uit elkaar liggen. Het westelijke station draagt ter onderscheiding de toevoeging Großgörschenstraße in zijn naam en wordt bediend door lijn S1; in het oostelijke S-Bahnstation stoppen de lijnen S2, S25 en S26. Het metrostation Yorckstraße ligt tussen beide stations in en is onderdeel van lijn U7.

Yorckstraße &
Yorckstraße
(Großgörschenstraße)
Spoorwegstation in Duitsland
Locatie
PlaatsBerlijn
StadsdeelSchöneberg
Gegevens
DS100-codeBYOR & BGGS
S-Bahnlijnen
Vorig station
(richting)
Lijn Volgend station
(richting)
Anhalter Bahnhof
Oranienburg (stad)
Julius-Leber-Brücke
Wannsee
Anhalter Bahnhof
Bernau
Südkreuz
Blankenfelde
Anhalter Bahnhof
Hennigsdorf
Südkreuz
Teltow Stadt
Anhalter Bahnhof
Waidmannslust
Südkreuz
Teltow Stadt
Deutsche Bahn - S-Bahn - U-Bahn

S-Bahnstation Yorckstraße (Großgörschenstraße)

Op 1 oktober 1891 opende aan de Wannseebahn het station Großgörschenstraße, gelegen ten zuiden van de gelijknamige straat. Station Großgörschenstraße verving de voorstadshalte van het zuidelijker gelegen station Schöneberg (Kolonnenstraße), waar na de uitbreiding van de sporen geen ruimte meer was voor een perron aan de Wannseebahn. Om overstappen mogelijk te maken werd tussen beide stations een 300 meter lang, deels tussen de sporen verlopend verbindingspad aangelegd.

Toegang tot station Yorckstraße (Großgörschenstraße)

Vanaf 15 mei 1933 gingen S-Bahntreinen tussen Wannsee en het Potsdamer Wannseebahnhof stoppen in station Großgörschenstraße. Nadat de Noord-zuidtunnel onder het centrum van de stad op 8 oktober 1939 gereed was gekomen werd het station gesloten, omdat de sporen naar het oosten verlegd waren. Ten noordoosten van het oude station, tussen de Großgörschenstraße en de Yorckstraße, kwam een dag later een station in gebruik. De nieuwe locatie was beter bereikbaar voor reizigers, maar was toch slechts provisorisch bedoeld. Volgens de Germania-plannen van Albert Speer zou er ter vervanging een nieuw S-Bahnstation Hornstraße komen. Na de Tweede Wereldoorlog verdwenen de ombouwplannen echter van het toneel en werd het tijdelijk bedoelde station definitief.

In het gedeelde Berlijn werd de S-Bahn ook in het westen van de stad geëxploiteerd door de Oost-Duitse DR. Als gevolg hiervan ontstond een S-Bahnboycot en liep het aantal reizigers terug. Na een staking van het West-Berlijnse S-Bahnpersoneel in september 1980 viel het doek voor het grootste deel van het westelijke net en sloot station Großgörschenstraße zijn deuren. Nadat het stadsvervoerbedrijf BVG in 1984 het westelijke deel van de Berlijnse S-Bahn had overgenomen kwamen de lijnen geleidelijk weer in bedrijf. Vanaf 1 februari 1985 reden er weer treinen over de Wannseebahn.

Op 31 mei 1992 kreeg het station zijn huidige naam Yorckstraße (Großgörschenstraße), om de nabijheid van het metrostation en het S-Bahnstation Yorckstraße te benadrukken.

S-Bahnstation Yorckstraße

Ingang station Yorckstraße (S2/S25)

In 1901 werd langs de Anhalter Bahn tussen het Potsdamer Ringbahnhof en Lichterfelde Ost als proef een lijn voor elektrische voorstadstreinen aangelegd. Aan deze voorstadspoorweg, een voorloper van de S-Bahn, opende op 1 mei 1903 het station Yorkstraße (toen nog zonder c). Op 4 juni van hetzelfde jaar begon het elektrische bedrijf.

Het smalle perron van station Yorckstraße

Vanwege het gebrek aan ruimte moest de stationshal in het talud van de spoorbaan ingebouwd worden en ontstond bovendien het smalste S-Bahnperron van Berlijn: het eilandperron is slechts zes meter breed.

De positieve ervaringen met de elektrische exploitatie op de Anhalter Bahn leidde tot de elektrificatie van het gehele S-Bahnnet zoals het tegenwoordig bestaat. In plaats van de 550 V van het proefbedrijf werd gekozen voor 800 volt gelijkspanning via een derde rail. Op 2 juli 1929 kwam het nieuwe systeem in station Yorckstraße in gebruik; tegelijkertijd was ook het perron verhoogd om een gelijke instap mogelijk te maken. De elektrificatie gold voorlopig echter alleen voor de Anhalter Bahn en in station Yorckstraße stopten nog altijd stoomtreinen van de Dresdner Bahn (ruim vier kilometer ten zuiden van het station splitst de lijn zich).

Met de ingebruikname van de Noord-zuidtunnel werd ook de Dresdner Bahn geëlektrificeerd. De treinen eindigden voortaan niet meer in het Potdamer Ringbahnhof, maar reden door naar de noordelijke voorsteden Bernau en Velten. Nadat de tunnel in mei 1945 werd opgeblazen was Yorckstraße tot 1947 een voorlopig eindstation.

De S-Bahnstaking van 1980 had aanvankelijk geen gevolgen voor station Yorckstraße, omdat de lijnen naar Lichterfelde en Lichtenrade tot de weinige trajecten behoorden die in bedrijf bleven.

In 1985 werd een voetgangersbrug over de Yorckstraße geopend, die het S-Bahnperron met het metrostation verbindt. Ondanks het feit dat deze brug als provisorische oplossing bedoeld was, is hij nog altijd in gebruik.

Ten oosten van station Yorckstraße bevindt zich sinds maart 2006 de nieuwe hoofdspoorlijn naar Berlin Hauptbahnhof. Daarnaast zijn hier de verlaten sporen van het voormalige Anhalter Güterbahnhof te vinden. Aan dit goederenstation herinnert het grote aantal spoorbruggen dat de Yorckstraße nog altijd overspant. De S-Bahn maakt gebruik van de (vanuit het westen gezien) zesde en zevende van deze 27 Yorckbrücken, die net als het station onder monumentenbescherming staan[1].

Metrostation


Yorckstraße
Perron
Algemeen
LijnenU7
Opening29 januari 1971
Route
Lijn RichtingVolgend station
Rathaus SpandauKleistpark
RudowMöckernbrücke
Ligging
StadsdeelSchöneberg
Coördinaten52° 30 NB, 13° 22 OL

Locatie van het metrostation Yorckstraße

Portaal    Openbaar vervoer

Het metrostation Yorckstraße ligt aan lijn U7 en werd op 29 januari 1971 geopend als onderdeel van het traject Möckernbrücke - Fehrbelliner Platz.

In 1966 ontstond door het afsplitsen van de oostelijke tak van de Nord-Süd-Bahn de nieuwe lijn 7. Aanvankelijk had deze lijn station Möckernbrücke als westelijk eindpunt, maar al in 1964 waren de werkzaamheden aan een verdere verlenging naar westen begonnen. Bij het aanleggen van de tunnel bij de Yorckstraße gebruikte men - voor het eerst in Berlijn - over een lengte van 286 de boorschildtechniek, om het S-Bahnstation Großgörschenstraße in een S-bocht te kunnen kruisen.

Tot 1967 werkte men aan de bouw van station Yorckstraße, dat voor een gunstige overstap tussen beide S-Bahnstations werd aangelegd. Directe verbindingen met de S-Bahn kreeg het metrostation niet, wel werden aan beide uiteinden uitgangen gecreëerd in de nabijheid van de stations. Voor het ontwerp van het station tekende architect Rainer Rümmler, die verantwoordelijk was voor vrijwel alle in deze periode geopende metrostations in Berlijn. Het sluit qua uiterlijk nog sterk aan bij het eerder geopende station Möckernbrücke en onderscheidt zich van het naburige station Kleistpark, dat een verandering in de stationsarchitectuur laat zien. De wanden van station Yorckstraße werden bekleed met kleine rood-oranje tegels, de zuilen op het eilandperron kregen een witte betegeling.

Bronnen

  1. Vermelding op de monumentenlijst van S-Bahnstation Yorckstraße en de Yorckbrücken

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.