State of Independence

	Spiritual High (State of Independence) Part II
	Single van:; Moodswings
	Van het album:; Moodfood
Uitgebracht	1992
Genre	popmuziek
Duur	4:57
Label	Arista Records
Producent(en)	Hood en Showbiz
	Volgorde op Moodfood
Portaal	Muziek

	State of Independence
	Single van:; Donna Summer
	Van het album:; Donna Summer
	(Cover op en.wikipedia.org)
Uitgebracht	1982
Genre	popmuziek
Label	Geffen / Warner Bros
Producent(en)	Quincy Jones
	Hoogste positie(s) in de hitlijsten
	#1 (Nederlandse Top 40); #3 (Nationale Hitparade); #23 (TROS Top 50); #4 (Vlaamse Radio 2 Top 30); #10 (Australië, Ierland); #14 (Verenigd Koninkrijk); #41 (Verenigde Staten);
	Donna Summer
	Volgorde op Donna Summer
Portaal	Muziek

	State of Independence
	Single van:; Jon & Vangelis
	Van het album:; The Friends of Mr. Cairo
	(Cover op en.wikipedia.org)
Uitgebracht	1981
Genre	popmuziek
Label	Polydor
Schrijver(s)	Jon Anderson (tekst); Vangelis (muziek)
Producent(en)	Vangelis
	Jon & Vangelis
	Volgorde op The Friends of Mr. Cairo
Portaal	Muziek

State of Independence is een compositie van Jon Anderson en Vangelis.

Versie Jon & Vangelis

Dit is de derde single van Jon & Vangelis. Het is afkomstig van hun album The Friends of Mr. Cairo. De single verscheen alleen in een 12-inch-versie, aangezien zowel de A-kant als de B-kant (The Friends of Mr. Cairo) te lang waren voor een gewone single. De single verscheen in 1981 maar raakte niet in de hitparades, ook niet die in Nederland. Bij een heruitgave in 1984, toen als cd-single, haalde het nog wel de 67e plaats in de Engelse hitparade.

Tracklist

cd-single
Nr.	Titel	Duur
1.	"State of Independence"	7:56
2.	"The Friends of Mr. Cairo"	12:09

State of Independence begint in deze versie met een freejazz saxofoonsolo waaruit een synthesizer-sequencer komt. Het nummer is geschreven in het wandeltempo en ritme dat Vangelis vaker toepaste in zijn muziek. Anderson zingt zijn (verheven) tekst, gevolgd door een saxofoonsolo. Het lied eindigt alsof het live in de studio is opgenomen; er zit geen echt eind aan, de musici spelen nog door, maar onder gelach en commentaar komt het stuk tot stilstand. Het is echter niet live opgenomen, wat te merken is aan het duet dat de saxofonist met zichzelf speelt.

Musici

Vangelis - toetsinstrumenten, percussie, elektronisch slagwerk
Jon Anderson - zang
Dick Morrissey - saxofoon
Carol Keynes - achtergrondzang.

Versie Donna Summer

In tegenstelling tot de originele uitvoering haalde de versie Donna Summer wel de hitlijsten. Geproduceerd door Quincy Jones en met Michael Jackson, Brenda Russell, James Ingram, Dionne Warwick, Kenny Loggins, Michael McDonald, Christopher Cross, Lionel Richie en Stevie Wonder in het koor stootte de cover door tot diverse hitparades, waaronder die van Nederland. De B-kant was Love Is Just a Breath Away.

In Nederland was de plaat op vrijdag 2 oktober 1982 Veronica Alarmschijf op Hilversum 3 en werd een gigantische hit. De plaat behaalde de nummer 1 positie in de Nederlandse Top 40. In de Nationale Hitparade werd de 3e positie bereikt en in de TROS Top 50 slechts de 23e positie. In België werd de 4e positie in de Vlaamse Radio 2 Top 30 behaald.

Het succes kreeg een vervolg door andere uitvoeringen in 1990 en 1996. Die van 1990 haalde nog de Engelse en Nederlandse hitparades, die van 1996 alleen nog de Engelse.

Nederlandse Top 40

"State of Independence" in de Nederlandse Top 40 binnen: 41/1982
Week	1	2	3	4	5	6	7	8	9
Nummer	20	8	2	1	3	7	14	31	40	uit

Nationale Hitparade

"State of Independence" in de Nationale Hitparade binnen: 16-10-1982
Week	1	2	3	4	5	6	7	8	9
Nummer	10	3	3	4	5	10	13	26	36	uit

"State of Independence (mix 1990)" in de Nationale Top 100 binnen: 01-12-1990
Week	1	2	3	4	5
Nummer	95	79	71	69	89	uit

NPO Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de Radio 2 Top 2000[noot 1]	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19
State of Independence	637	776	882	767	719	700	922	1016	1051	880	913	839	942	817	745	857	1007	963	954	763	1036

Een getal geeft de plaats aan; een '*' dat het nummer niet genoteerd kon zijn, omdat het nog niet was uitgekomen, een '-' dat het nummer niet genoteerd was en een '?' betekent dat de notering nog niet verwerkt is. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

zie:Studioopname koor

Versie Moodswings

Er kwam een derde versie op de markt in een uitvoering van Moodswings; de muziekgroep schakelde Chrissie Hynde van The Pretenders in voor de zangstem. Die versie haalde in Engeland de hitparade (plaats 47); in Nederland niet.

zie: Versie Moodswings

Versie Jon Anderson

In 1994 zong Jon Anderson het opnieuw in op zijn album Change We Must; het kwam niet op single uit.

Noten

Voorganger:
Private Investigations door Dire Straits

Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40
30 oktober 1982 - 6 november 1982
Donna Summer
1 week

Opvolger:
Pass the Dutchie door Musical Youth

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[T2000-1] Een getal geeft de plaats aan; een '*' dat het nummer niet genoteerd kon zijn, omdat het nog niet was uitgekomen, een '-' dat het nummer niet genoteerd was en een '?' betekent dat de notering nog niet verwerkt is. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.