Jon Anderson (zanger)
Jon Anderson (Accrington, 25 oktober 1944) is een Brits musicus, en de voormalige hoofdzanger van de progressieve rockband Yes. Hij is ook bekend van het muziekduo Jon & Vangelis. Solo scoorde hij in Nederland de hits Surrender (1982) en Hold On to Love (1988).
Jon Anderson
| ||||
Jon Anderson 1978 | ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | John Roy Anderson | |||
Geboren | 25 oktober 1944 | |||
Land | ||||
Werk | ||||
Jaren actief | 1962 - heden | |||
Genre(s) | progressieve rock | |||
Instrument(en) | zang | |||
Label(s) | Atlantic Records | |||
Officiële website (en) IMDb-profiel (en) Allmusic-profiel (en) Last.fm-profiel | ||||
Actief in Yes | ||||
Functie(s) | zanger | |||
Jaren actief in formatie | 1968-2004 | |||
|
Levensloop
Hij werd geboren als John Roy Anderson op 25 oktober 1944 in de stad Accrington, Lancashire, Engeland. Zijn ouders waren Albert en Kathleen Anderson. (Hij liet later de „h“ in zijn voornaam vallen.)
Anderson ging als kind naar de St. John's Infants School in Accrington. Op de leeftijd van vijftien jaar verliet hij deze school en nam een reeks baantjes, waaronder landbouwer, vrachtwagenbestuurder en melkboer.
In 1962 sloot Anderson zich aan bij The Warriors (ook bekend als The Electric Warriors), waar hij en zijn broer Tony de rol van hoofdvocalist deelden. Hij stopte bij deze band in 1967 en woonde hierna enige tijd in Tilburg, waar hij zanger werd van de band Les Cruches. In 1968 bracht hij twee solosingles uit en in hetzelfde jaar zong hij kort in een band genaamd The Gun.
Yes
In de zomer van 1968 werd Anderson lid van een groep Mabel Greer's Toyshop, waar ook bassist Chris Squire en gitarist Peter Banks speelden. Anderson was de voorman van deze band, maar was voor het einde van de zomer alweer weg. Anderson, Squire, en Banks vormden toen Yes, samen met drummer Bill Bruford en keyboardspeler Tony Kaye. Hun debuutalbum kwam in 1969 uit. Anderson wierp zich in die periode op als leider van Yes, hij noemde zichzelf "team-captain". Ondanks zijn beperkte instrumentale capaciteiten had Anderson een bepalende rol voor de richting die Yes ging. In 1980 zou Anderson afscheid nemen van de band, na voltooiing van het album Tormato.
Van 1983 tot 1988 zou Anderson opnieuw deel uitmaken van Yes, en vanaf 1989, na een conflict over wie de naam Yes mocht blijven gebruiken zou hij deel uitmaken van Anderson Bruford Wakeman Howe. Later zou dit gezelschap weer fuseren met de overgebleven leden van Yes.
Andersons laatste optreden met Yes tot op heden dateert uit 2004. Een tour die voor 2008 was aangekondigd moest hij annuleren wegens problemen met zijn ademhaling. Yes kondigde aan Anderson te laten vervangen door Benoît David, de zanger van Yes-tributeband Close to the Edge, dit tot ongenoegen overigens van Jon Anderson, die op zijn website meldt teleurgesteld te zijn: "This is not YES on tour...".
Solo- en overige projecten
Al tijdens de periode met Yes was Anderson ook actief in soloprojecten, zijn eerste album Olias of Sunhillow werd in 1976 uitgebracht. Daarnaast verleende Anderson regelmatig zijn medewerking aan projecten van andere bands, waaronder King Crimson, Vangelis, Rick Wakeman, Mike Oldfield, Bela Fleck and the Flecktones, Tangerine Dream, Lawrence Gowan, Toto, Kitaro, Peter Machajdík en Trans-Siberian Orchestra. Met Vangelis werkte hij aan diens soloprojecten, maar zij maakten samen ook enkele albums als Jon & Vangelis. In 2005 maakte Jon Anderson de Tour of the Universe en deed ook zijn vroegere woonplaats Tilburg aan. In maart 2007 keerde hij nogmaals terug naar Nederland voor Classics in Rock in Ahoy, hij maakte van deze gelegenheid gebruik om ook Tilburg nog eens te bezoeken, ditmaal voor een workshop. Na gezondheidsproblemen in 2008, pakte Anderson in 2009 zijn activiteiten weer volledig op met nieuwe concerten op verschillende plaatsen in de wereld, vooral in de VS en Canada.
Discografie
- Met Yes:
- Yes (1969)
- Time and a Word (1970)
- The Yes Album (1971)
- Fragile (1972)
- Close to the Edge (1972)
- Tales from Topographic Oceans (1973)
- Relayer (1974)
- Going for the One (1977)
- Tormato (1978)
- 90125 (1983)
- Big Generator (1987)
- Union (1991)
- Talk (1994)
- Keys to Ascension (1996)
- Keys to Ascension 2 (1997)
- Open Your Eyes (1997)
- The Ladder (1999)
- Magnification (2001)
- Met Anderson Bruford Wakeman Howe:
- Anderson Bruford Wakeman Howe (1989)
- An Evening of Yes Music Plus (1993)
- Solo:
- Olias of Sunhillow (1976)
- Song of Seven (1980)
- Animation (1982)
- What a way to surrender (1982).
- In The City of Angels (1988)
- The Best of South America (1994)
- Deseo (1994)
- Change We Must (1994)
- Angels Embrace (1995)
- Toltec (1996)
- Lost Tapes of Opio (1996)
- The Promise Ring (1997)
- Earth Mother Earth (1997)
- The More You Know (1998)
- The Lost Tapes, waaronder Watching The Flags That Fly.
- Open (EP alleen in digitale vorm) (2011)
- Survival & Other Stories (2011)
- Met Kitaro:
- Dream (ook wel: Lady of Dreams) (1992)
- met Mike Oldfield:
- Crises (1983)
- Shine (single) (1986)
- met Tangerine Dream:
- Legend (1986)
- met King Crimson:
- Lizard (1970)
- met Vangelis:
- Heaven and Hell (1975)
- See You Later (1980)
- Met Vangelis (Jon & Vangelis):
- Short Stories (1980)
- The Friends of Mr. Cairo (1981)
- Private Collection (1983)
- The Best of Jon & Vangelis (1984)
- Page of Life (1991)
- Chronicles (1994)
- Page Of Life (1998)
- Met The Fellowship:
- In Elven Lands (2006)
- Met Rick Wakeman
- The living tree (2010)
- Met Roine Stolt
- Invention of knowledge (2016)
Radio 2 Top 2000
Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000 | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
I hear you now (met Vangelis) | - | - | 885 | 917 | 1409 | 1307 | 1367 | 1459 | 1443 | 1376 | 1608 | 1841 | - | 1582 | - | - | - | - | - | - | - |
I'll find my way home (met Vangelis) | 611 | 656 | 400 | 447 | 790 | 709 | 761 | 682 | 1073 | 738 | 1150 | 1159 | 1240 | 1278 | 1333 | 1479 | 1579 | 1752 | 1811 | 1918 | 1726 |
Surrender | 1680 | 1353 | 1733 | 1542 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Jon Anderson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |