Dionne Warwick

Warwick werd in 1940 geboren in East Orange (New Jersey). Ze komt uit een muzikale familie. Haar vader is Mansel Warrick, die gospelplaten promootte voor Chess Records, en haar moeder is Lee Drinkard, die manager was van het gospelgroepje van haar broers en zus, de Drinkard Singers. Die zus, Dionnes tante, is Emily Drinkard, beter bekend als Cissy Houston, de moeder van Whitney Houston. Samen met haar tante en haar zusje Dee Dee Warwick begon ze een zanggroepje, the Gospelaires genaamd.

Toen the Gospelaires meewerkten aan de opnames voor een nummer van the Drifters, kwam de songwriter van het nummer, Burt Bacharach, luisteren. Hier ontdekte hij Dionne, en nodigde haar uit om enkele demo's in te zingen. Haar eerste single, "Don't make me over", kwam uit in 1962 op het label Scepter Records. Op deze single stond haar naam verkeerd gespeld, "Warwick" in plaats van "Warrick". Ze besloot deze naam aan te houden. Ook haar zusje Dee Dee zou later de nieuwe spelling gaan gebruiken. Deze single was in Amerika een groot succes. Omdat haar nummers meteen werden gecoverd door artiesten als Cilla Black en Dusty Springfield, lukte het haar niet om de Britse markt te veroveren. Dit lukte haar pas met Anyone Who Had a Heart uit 1964, gevolgd door Walk on By. Later dat jaar brak de Britse invasie uit. Warwick was een van de weinige artiesten die de Britse invasie goed hadden doorstaan en nog steeds succesvol singles en lp's wist uit te brengen.

Dionne Warwick

In 1967 kwam (Theme From) Valley of the Dolls uit, de eerste single die niet was geschreven door David en Bacharach. De B-kant, I Say a Little Prayer, was wel van hun hand. De single en de daaropvolgende lp waren een groot succes in meerdere hitlijsten. Ook de daaropvolgende singles, als Do You Know the Way to San José, This Girl's in Love With You en I'll Never Fall in Love Again, waren grote successen. Ze kreeg zowel in 1968 als in 1970 een Grammy.

Van 1971 tot 1975 bracht ze platen uit onder de naam Dionne Warwicke en vertrok ze naar Warner Bros. Pictures. In 1973 gingen David en Bacharach uit elkaar, waardoor Dionne zonder haar tekstschrijvers zat en haar carrière een dip opliep.

In 1979 tekende ze bij Arista Records en bracht ze weer een succesvolle single uit, "I'll Never Love This Way Again", geschreven door Barry Manilow. Het bijbehorende album, Dionne, was haar eerste platina album. Voor het album kreeg ze haar derde Grammy. In 1982 werkte ze samen met de Bee Gees voor het album "Heartbreaker". De titeltrack werd een wereldwijde hit, evenals "All the love in the world".

In 1984 nam Warwick met Stevie Wonder enkele liedjes op voor het soundtrackalbum The Woman in Red. In 1985 verzamelde ze Bacharach, Elton John, Wonder en Gladys Knight om de single "That's What Friends Are For" uit te brengen. De opbrengsten van deze single zijn gegaan naar aidsonderzoek. Ook dit nummer werd een wereldwijde hit en bereikte in een aantal landen, waaronder Amerika, de nummer-een-positie.

De daaropvolgende jaren bracht ze slechts enkele middelmatig verkopende albums uit en geen hitsingles. In 2013 zag Warwick zich genoodzaakt door geldproblemen uit de jaren 90 haar faillissement aan te vragen. Volgens Warwicks advocaat Daniel Stolz is het vooral een belastingschuld veroorzaakt door haar toenmalige manager[1].