Sint-Bonifatiuskerk (Leeuwarden)

De Sint-Bonifatiuskerk in Leeuwarden is een rooms-katholieke kerk gewijd aan de HH. Bonifatius en Gezellen. Zij vormt een van de hoogtepunten uit de carrière van architect P.J.H. Cuypers. Het koororgel is van de Franse orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll. Dit orgel was oorspronkelijk gebouwd voor het Sint-Willibrordus College in Katwijk.

Sint-Bonifatiuskerk
Sint-Bonifatiuskerk
Plaats	Leeuwarden
Coördinaten	53° 12′ NB, 5° 48′ OL
Gebouwd in	1882-1884
Gewijd aan	HH. Bonifatius en Gezellen
Monumentnummer	24436
Architectuur
Architect(en)	P.J.H. Cuypers
Detailkaart
Portaal    Christendom

De kerk werd tussen 1882 en 1884 gebouwd. Zij is een grote driebeukige kruisbasiliek in neogotische stijl. De kerktoren wordt bekroond door een hoge houten spits naar voorbeeld van die van de Sint-Pancraskerk in Enkhuizen.[1] Op 3 januari 1976 brak de spits tijdens een zeer zware storm af. In 1979-1980 werd zij herbouwd volgens het originele ontwerp.[2]

Het koor heeft een bijzonder lage apsis met tentdak, omsloten door een smalle omgang. Deze constructie is zeer waarschijnlijk afgekeken van de Nidaros-domkerk in Trondheim, waarvan de restauratie juist in die tijd werd afgerond.

Toen de kerk werd gebouwd bestond er een kans dat Leeuwarden bisschopszetel zou worden; met het oog daarop werd er een bisschoppelijk paleis bij de kerk gebouwd. Toen de bisschopszetel naar Groningen ging werd dit paleis ingericht als ziekenhuis.

In 1938 werd ter gelegenheid van een zilveren priesterjubileum op het plein voor de kerk een beeld van Christus Koning geplaatst, gemaakt door Wim Harzing.