Sint-Bonifatiuskerk (Dokkum)

De rooms-katholieke kerk is gewijd aan de H. Martinus en HH. Bonifatius en Gezellen. De neogotische kerk werd gebouwd naar ontwerp van Pierre Cuypers. De kerk was de tweede van de in totaal zeven neogotische kerken die hij in Friesland bouwde. In 1871 begon men met de bouw van de driebeukige basilikale kruiskerk en in 1872, hoewel nog niet voltooid, werd de kerk ingewijd. De kerk werd georiënteerd. Het priesterkoor kwam aan een plein te liggen en daarom werd de klokkentoren in de hoek naast het koor en de zuidelijke transeptarm gebouwd. Deze toren stortte in 1874 in, maar werd herbouwd. Aan de westzijde bevindt zich nog een kleinere toren. In 1878 was de kerk voltooid. Restauraties vonden plaats in de jaren zeventig en tachtig. De kerk is een rijksmonument.

Tot het interieur behoren een orgel van L. van Dam en Zonen uit 1883 (in de jaren negentig gerestaureerd) en uit het atelier van Mengelberg de kansel uit 1910, een hoogaltaar uit 1876, en de zijaltaren. De gebrandschilderde ramen zijn van H. de Vos uit 1904 en van Max Weiss, een medewerker van Joep Nicolas, uit 1946.

In de Bonifatiuskapel staat onder het beeld van de H. Bonifatius een reliekschrijn waarin een gedeelte van de schedel van de H. Bonifatius wordt bewaard. Dit relikwie is afkomstig uit de crypte van de Dom van Fulda.

• 
  Doopvont
• 
  Reliekschrijn

• https://web.archive.org/web/20111008162129/http://www.heiligbonifatius.nl/wb/pages/onze-kerk.php

Zie de categorie Sint-Bonifatiuskerk, Dokkum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.