Seleenoxydichloride

Seleenoxydichloride (SeOCl2) is een anorganische verbinding van seleen, zuurstof en chloor. De stof komt voor als een kleurloze tot geelachtige vloeistof, die hevig reageert met water. Qua structuur en samenstelling is het vergelijkbaar met thionylchloride. Het is het dizuurchloride van selenigzuur.

Seleenoxydichloride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van seleenoxydichloride
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
SeOCl2
IUPAC-naamseleenoxydichloride
Molmassa165,8654 g/mol
SMILES
O=[Se](Cl)Cl
CAS-nummer7791-23-3
EG-nummer232-244-0
PubChem24647
BeschrijvingKleurloze tot geelachtige vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnenH301 - H314 - H331 - H373 - H410
EUH-zinnenEUH014
P-zinnenP261 - P273 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P310
OpslagGescheiden van metaaloxides, sterke basen, voeding en voedingsmiddelen. Droog bewaren. Verluchting langs de vloer.
EG-Index-nummer034-002-00-8
VN-nummer2879
ADR-klasseGevarenklasse 6.1 en 8
MAC-waarde0,05 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvloeibaar
Kleurkleurloos-geelachtig
Dichtheid2,42 g/cm³
Smeltpunt8,5 °C
Kookpunt176,4 °C
Dampdruk(bij 34,8°C) 132 Pa
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuurtrigonaal
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Seleenoxydichloride kan op verschillende manieren bereid worden:

Toepassingen

Seleenoxydichloride wordt niet veel gebruikt. Het wordt soms aangewend als een polair oplosmiddel bij de bereiding van fenolharsen.[1]

Toxicologie en veiligheid

De stof ontleedt bij verhitting, met vorming van giftige en corrosieve dampen. Ze reageert met water, met vorming van warmte en corrosieve dampen. De oplossing in water is een sterk zuur, ze reageert dus hevig met basen en is corrosief.

Seleenoxydichloride is corrosief voor de ogen, de huid en de luchtwegen. Inademing van kan longoedeem veroorzaken. Seleentrioxide kan negatieve effecten hebben op de ogen, met als gevolg een allergie-achtige reactie van de oogleden (roze ogen).

De stof kan bij langdurige blootstelling effecten hebben op de luchtwegen, het maag-darmstelsel, het centraal zenuwstelsel en de lever, met als gevolg neusirritatie, blijvende lookgeur, maagpijn, zenuwachtigheid en een verstoorde werking van de lever.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.