SSR-W

De Uniemaagd, het symbool van S.S.R.-verenigingen

Op 9 februari 1886 richtten drie Leidse en twee Amsterdamse corpsleden de Gereformeerde Studenten Vereniging 'Hendrik de Cock' op. De reden van het oprichten van deze vereniging is het te losbandige karakter van de Corpora, die door de vijf studenten als zondig wordt beschouwd. Deze vereniging was vernoemd naar Hendrik de Cock (1801-1842), de grondlegger van de Gereformeerde Kerk. De vereniging verandert begin 20e eeuw haar naam in Societas Studiosorum Reformatorum. Op 22 april 1921 wordt een Wageningse afdeling van deze vereniging opgericht.

Deze groep studenten was echter zo klein, dat de Afdeeling Wageningen der SSR reeds in 1925 wordt opgeheven. Echter zijn er bij de Utrechtse afdeling van S.S.R. anno 1930 nog acht Wageningse studenten te vinden die het dispuut RIBLIV oprichten. Hetgeen staat voor Reformatorum in blijde verwachting, doelend op een heroprichting van de Wageningse afdeling van S.S.R.

Op 6 november 1931 wordt de afdeling opnieuw opgericht. In 1940 telt de vereniging 62 leden. Binnen de vereniging stond het geloof centraal, maar ook was er plaats voor gezelligheid. Het pluriforme karakter van S.S.R. Wageningen werd duidelijk toen enkele leden zich niet meer met de grondslag (het geloof) konden verenigen. De vereniging kende een zware ontgroening en alle aspiranten werd verwacht alle leden te leren kennen. Het systeem wat hiervoor werd gebruikt is heden ten dage nog steeds in gebruik. De verenigingsactiviteiten vonden plaats in de zalen van De Junushoff, Hotel de Wereld en Hotel De Wageningse Berg

Vanwege de Tweede Wereldoorlog worden op 30 oktober van 1941 alle werkzaamheden van S.S.R. Wageningen en de andere Wageningse studentenverenigingen opgeschort. De verenigingen zetten zich ondergronds voort en sommige leden gingen het Verzet in. In januari 1943 verdwijnt het bevolkingsregister van Wageningen, iets wat wordt toegeschreven aan de Wageningse studenten. Twintig studenten, waaronder drie leden van S.S.R. Wageningen worden opgepakt en naar een strafkamp in Vught gestuurd.

Huize Torck in januari van 1966

Kort na de oorlog steeg het ledental in rap tempo. Om die reden wordt de villa 'Charlois' boven op de Wageningse Berg in gebruik genomen als sociëteit. Al gauw (1947) blijkt deze locatie te klein en men betrekt Huize Torck aan de Herenstraat. De sociëteit wordt Sela genoemd. Rond 1950 zijn vrouwen voor het eerst welkom op de sociëteit, hoewel hen klokslag middernacht duidelijk wordt gemaakt dat het weer tijd was om te gaan.

Er ontstaan spanningen over de grondslag van de vereniging als er een bargroep en een bijbelgroep ontstaan. Een deel van de leden wil dat de 'R' (van gereformeerd) uit de afkorting van de vereniging verdwijnt. In 1961 mag er voor het eerst gedanst worden op de sociëteit. De SSR-unie neemt in 1966 een lichtere grondslag aan en in 1969 wordt de unie zelfs opgeheven. In de loop van de Jaren 70 worden de statuten herzien; de naam verandert in SSR-W (zonder puntjes) en de jaarhiërarchie verdwijnt. Hiermee is SSR-W geen gereformeerde studentenvereniging meer.

Huize Torck wordt in 1961 volledig aangekocht. Mede dankzij het toelaten van vrouwelijke leden aan het einde van de Jaren 60 steeg het ledental gestaag en wordt Huize Torck met een eetzaal (mensa) uitgebreid.

Op 6 maart van 1972 brandt Huize Torck volledig af.[3] Wat er nog na de brand van de sociëteit over is, wordt vanwege instortingsgevaar gesloopt. Voor de brandweer was dit een zeer drukke avond, eerder die avond was namelijk de bovenste verdieping van het gemeentehuis afgebrand. Alle studenten die in de sociëteit woonden konden via de brandtrap ontsnappen aan het vuur. De vereniging betrekt op 24 juli 1972 een nieuwe sociëteit aan de Generaal Foulkesweg met een grote tuin, waar de vereniging tot op de dag van vandaag gehuisvest is. Ook deze sociëteit wordt Sela genoemd.[1]

In 1983 wordt een deel van de tuin van Sela verkocht aan de gemeente, met deze opbrengst wordt de rest van het pand in een keer afgekocht. Ondanks het verkleinen van de tuin heeft SSR-W nog altijd de grootste studententuin van Nederland.[4]

Het dispuut De Toebacksuyghers komt in 1984 in opspraak en het Parlement van SSR-W verbiedt het vertonen van 'natuurfilms' op het Oranjebal. Tegenwoordig worden deze films nog steeds vertoond tijdens dit jaarlijkse feest.

In juni van 2000 treedt SSR-W toe tot de Federatie van Unitates en Bonden. Daarnaast maakt de vereniging deel uit van de overkoepelende Wageningse studentenorganisatie Contractus.

Op volgorde van oprichtingsdatum:[5]

• H.E.W.D.H.D. A.Z.O.T.O.B.A.C.T.E.R. (1940)
• H.M.I.D.H.D. De Toebacksuyghers (1945)
• H.M.R.D.H.D. Hoi Hoplitai (1945)
• H.M.I.D.H.D. De Zwevelpin (1947)
• De Vikingen (1960)
• T.M.S.D.C.D.C. Scotia (1964)
• M.R.E.V.T.D.G.H.D. SHINTO (2004)
• M.P.L.T.S.H.A.M.D. Isis (2015)

SSR-W kent een jaarclubstructuur. Dit houdt in dat eerstejaars lid kunnen worden van een jaarclub met leden uit hetzelfde jaar, wat betekent dat dit een horizontale structuur is. Deze jaarclub kan gemengd of ongemengd zijn en bestaat meestal uit ongeveer 10 leden. Op maandagavond komen de jaarclubs samen op de sociëteit.