Rust never sleeps
Rust never sleeps is een album van Neil Young & Crazy Horse. Het werd op 2 juli 1979 uitgebracht door Reprise Records. Het grootste deel van het album was live opgenomen bij een concert in San Francisco, het is echter niet officieel als livealbum uitgebracht. Hoewel het geluid van het publiek zo veel mogelijk gewist is, is het op sommige momenten duidelijk hoorbaar.
Rust Never Sleeps
| |||||||
Album van Neil Young & Crazy Horse | |||||||
(Albumhoes op en.wikipedia.org) | |||||||
Uitgebracht | 2 juli 1979 | ||||||
Opgenomen | augustus 1976 - 1978 (Indigo Recording Studio, Malibu) (Triad Recording, Ft. Lauderdale, FL) (Broken Arrow Studio, Redwood City, CA) (Woodland Sound Studios, Nashville) | ||||||
Genre | Folkrock, hardrock, garage rock | ||||||
Duur | 38:16 | ||||||
Label(s) | Reprise | ||||||
Producent(en) | Neil Young, David Briggs, Tim Mulligan | ||||||
Professionele recensie | |||||||
| |||||||
Neil Young | |||||||
| |||||||
Crazy Horse | |||||||
| |||||||
|
Het album bestaat voor de ene helft uit akoestische muziek en voor de andere helft uit elektronische muziek. Twee nummers werden in de studio opgenomen: "Sail away" werd zonder Crazy Horse opgenomen tijdens de sessies voor Comes a time en "Pocahontas" werd door Young solo opgenomen.[1]
Het album begint met het akoestische My my, hey, hey (out of the blue) en eindigt met het stevige elektronische Hey, hey, my, my (into the black). De beide nummers zijn grotendeels gelijk aan elkaar. Als co-schrijver van My, my en Hey, hey wordt Jeff Blackburn genoemd. Neil Young heeft in 1979 korte tijd in diens band gespeeld.
Het album werd in 1979 door de Rolling Stone verkozen tot album van het jaar.[2] Het staat op de 350ste positie in Rolling Stone's lijst van 500 Greatest Albums of All Time.[3]
Dit album behaalde # 8 in de Billboard 200 in de Verenigde Staten, # 18 in de Britse album charts. Het album stond in een van de voorlopers van de Nederlandse Album Top 100 vijf weken genoteerd met als hoogste plek # 37.
Tracklist
Alle muziek en teksten zijn geschreven door Neil Young, tenzij anders aangegeven.
Nr. | Titel | Duur |
---|---|---|
1. | "My my, hey hey (Out of the blue)" | 3:45 |
2. | "Thrasher" | 5:38 |
3. | "Ride my llama" | 2:29 |
4. | "Pocahontas" | 3:22 |
5. | "Sail Away" | 3:46 |
Nr. | Titel | Duur |
---|---|---|
6. | "Powderfinger" | 5:30 |
7. | "Welfare mothers" | 3:48 |
8. | "Sedan delivery" | 4:40 |
9. | "Hey hey, my my (Into the black)" (Young/Jeff Blackburn) | 5:18 |
Bezetting
Crazy Horse
Bezetting op "Sail Away"
- Nicolette Larson – zang
- Karl T. Himmel – drums
- Joe Osborn – basgitaar
Dit album behaalde # 8 in de Billboard 200 in de Verenigde Staten, # 18 in de Britse album charts. Het album stond in een van de voorlopers van de Nederlandse Album Top 100 vijf weken genoteerd met als hoogste plek # 37.
Voorganger: Some Girls van The Rolling Stones (1978) |
Rolling Stone Critics: Album of the Year 1979 |
Opvolger: London Calling van The Clash (1980) |
{{Appendix=2
}}
- (en) HyperRust Chronology. Geraadpleegd op 07-05-2008.
- (en) Rolling Stone 1979 Critics. Geraadpleegd op 09-02-2010.
- (en) Rolling Stone. 350) Rust Never Sleeps. Geraadpleegd op 09-02-2010.