Comes a time (album van Neil Young)

Neil Youngs begeleidingsband Crazy Horse speelt mee op "Look out for my love" en "Lotta love". Nicolette Larson zingt achtergrondvocalen op de meeste nummers van dit album en solozang op het rock nummer Motorcycle mama. Four strong winds is geschreven door de country zanger Ian Tyson en onder meer gecoverd door Waylon Jennings, Harry Bellafonte, Johnny Cash en Judy Collins. Het werd een top 10 hit in 1965 voor Bobby Bare.

Alle muziek en teksten zijn geschreven door Neil Young, tenzij anders aangegeven. 

Gone with the wind orchestra

• Zang – Neil Young en Nicolette Larson
• Akoestische gitaar – Bucky Barret, Dale Sellers, Grant Boatright, Jerry Shook, John Christopher, Ray Edenton, Steve Gibson, Vic Jordan
• Autoharp – Rita Fey
• Bas – Joe Osborne, Tim Drummond
• Drums – Karl Himmel, Larrie Londin
• Elektrische Gitaar – J.J. Cale
• Percussie – Farrel Morris
• Piano – Spooner Oldham
• Saxofoon – Tim Mulligan
• Steel Gitaar – Ben Keith
• Strijkinstrumenten – Carl Goroditzby, Carol Walker, Gary Vanosdale, George Binkley, George Kosmola, Larry Harvin, Larry Lasson, Martha McCrory, Maryanna Harvin, Marvin Chantry, Rebecca Lynch, Roy Christensen, Shelly Kurland, Stephanie Woolf, Steve Smith, Virginia Christensen
• Viool– Rufus Thibodeaux

Crazy Horse

• Zang, bas – Billy Talbot
• Zang, drums – Ralph Molina
• Zang, gitaar – Frank Sampedro
• Saxofoon – Tim Mulligan

Spooner Oldham is een Amerikaanse songwriter/sessiemuzikant die onder meer heeft gewerkt met Joe Cocker, Bob Seger en Willy DeVille. Violist Rufus Thibodeaux heeft onder meer gespeeld met de country muzikanten Jim Reeves en George Jones. Zanger/gitarist J. J. Cale heeft o.a. de nummers After Midnight en Cocaine geschreven die een succes werden voor Eric Clapton. Call me the breeze werd gecoverd door Lynyrd Skynyrd.

Het album is opgenomen in verschillende studio’s: Trinidad-Ft. Lauderdale; Columbia, Londen; Wally Heider, Hollywood Californië; Woodland, Nashville Tennessee; Sound shop, Nashville Tenessee en Broken Arrow, Redwood city Californië.

Het is geproduceerd door Neil Young, Ben Keith en Tim Mulligan (tracks: 1, 2, 5, 6, 9 en 10); Neil Young, David Briggs en Tim Mulligan (tracks: 3 en 4); Neil Young en Ben Keith (track: 7); Neil Young en Tim Mulligan (track: 8).

De originele mastering is uitgevoerd door Phil Brown en Stu Romain. De geluidstechnici waren Danny Hilly, David Mc Kinley, Denny Purcell, Ernie Winfrey, Gabby Garcia, Michael Laskow, Mike Porter , Paul Kaminsky, Rich "Hoss" Adler en Tim Mulligan. Het album is vanaf 1988 ook op Compact Disc verkrijgbaar.

De strijkpartijen zijn gearrangeerd door Neil Young (tracks: A1 en A2) en Chuck Cochran (overige tracks).

De albumhoes is ontworpen door Tom Wilkes, de fotografie is van Coley Coleman. Op de voorkant van het album staat Neil Young op een zwart-wit foto met gele achtergrond. Hij speelt gitaar en draagt een cowboyhoed. Op de achterkant staat een zwart-wit foto (korrelig) van Neil voor een microfoon, terwijl hij gitaar speelt.

Dit album werd over het algemeen goed ontvangen. AllMusic waardeerde deze plaat met vier en een halve ster, het tijdschrift Rolling Stone kende dit album vijf sterren toe. Muziekkrant OOR plaatste dit album op # 27 in de jaarlijst over 1978.

Het album Comes a time behaalde in de Verenigde Staten # 7 en in Groot-Brittannië # 42. In Nederland kwam dit album op # 3. De single Four strong winds kwam in de VS op # 61 en in Engeland op # 57. In Nederland kwam de single Comes a time op # 30.